مطلع الفجر-روز عرفه، روز شناخت است و هرچند نام عيد بر آن نهاده نشده ولي يكي از اعيادبزرگ اسلام به شمار مي رود.امروز روزي است كه خداي سبحان بندگان خود را به عبادت و اطاعت خويش فرا مي خواند و خوان كرم و احسان و لطف خود را براي آنان مي گسترد ودرهاي مغفرت و بخشش و رحمتش را بر روي آنان مي گشايد. امروز روز دعا و به خاك افتادن در برابر خدا و نيايش و توجه به معبود است.
هركس به اندازه معرفت و شناختش بايد دست راز و نياز را به سوي حضرت ذي الجلال بلندكند و مناجات و استغفار نمايد و هر اندازه تضرع و خشيت بيشتر باشد، قرب به خداافزونتر خواهد بود. بايد از امام حسين عليه السلام فرا گرفت كه چگونه در اين روز باعظمت، بااشك ديده و قلب شكسته و نيتخالص، خدا را ميخواند. او است كه شناخت واقعي ازپروردگارش دارد و ميداند كه در اين روز، در كنار «جبل الرحمه عرفات»، چگونه با خدايش گفت وگو كند و او را نه از روي خوف و نه از روي طمع، بلكه چون شايستهعبادت است، پرستش نمايد و نيازهايش را برشمرد و درخواست عفو و بخشش از او كندبا اين كه خود معصوم از هر خطا و اشتباهي است ولي مقام الهي را قدري است كهتنها بندگان زبدهاش به آن معرفت دارند و عارفان حقيقي از خاندان اهلبيت عصمت اندكه ميدانند چگونه او را بخوانند و در درگاهش تضرع و زاري كنند و از پيشگاه ربوبي علي رغم هيچ گناهي عذر تقصير بخواهند. بارالها ! چقدر به من لطف داري با آن همه جهل و نادانيم، و چه اندازه بر منترحم ميكني با آن همه كارهاي ناشايسته ام. خدايا! چقدر به من نزديكي و چقدر من از تو دورم. و تو كه به من اينقدر محبت ميكني، پس چه مرا از تو پنهان نگه داشته؟ ! كور باد ديدهاي كه تو را مراقبرفتارهايش نداند و زيانبار باد تجارت بندهاي كه از محبتت، نصيبي برايش معيننكردهاي... خدايا! من به وسيله خودت، تو را مي شناسم، پس با فروغ نورت مرا بهسوي خود رهنما باش و بردگي و بندگي راستين را به من بياموز تا در پيشگاهت،خالصانه پرستش كنم. خدايا! از دانش نهانت، مرا دانش بخش و در پوشش نگه دارندهات مرا نگه دار. بارالها! مرا با حقايق «اهل قرب» آشنا ساز و راه «اهل جذب» را به منبنمايان... خداوندا! تويي كه پردهها را از دلهاي محبان و عاشقانت پس زدي تا جز تو دوستي بر نگيرند و جز به سوي تو، دستي دراز نكنند. تو مونس آنان هستي در وقتي كه تمام جهان ها و عوالم برايشان غريب است و تو راهنمايشان ميباشي آنجا كه راهها را بررويشان ميگشايي. كسي كه تو را دارد چه ندارد و كسي كه تو را ندارد چه دارد! بيگمان نوميد شدكسي كه به جز تو دل بست و زيان ديد كسي كه از تو روي گرداند. چه گونه به سوي ديگران روي آورد در حالي كه تو هرگز يك آن از او احسانت راقطع نكردي و چگونه از غير تو رخواست ياري كرد، در حالي كه تو منت را بر اوپيوسته داشتي. اي كسي كه شيريني هم نشينيش را به محبانش چشاند، پس در پيشگاهش، متملقانه رازو نياز كردند و اي كسي كه لباسهاي هيبتش را بر اوليايش پوشاند تا در برابرش سربه خاك افتادند. تو پيش از ياد يادكنندگان به ياد آنهايي و قبل از توجه بندگان،آغازگر احساني و پيش از درخواست درخواست كنندگان، از درياي بيكران كرمت،بخشندهاي; پس مرا شامل رحمتت قرار ده تا به تو برسم، و بر من منت گذار و مراجذب خويش گردان تا بر تو وارد شوم. خداوندا! هرگز اميدم از رحمتت قطع نميشود هرچند نافرمانيت كنم و هرگز ترسم ازقهرت نميريزد، هرچند اطاعتت كنم، و اينك كه از همه چشم برگرفته و به تو ديده دوخته ام، آماده دريافت لطف و بخشندگيت هستم. الها! چه گونه نوميد گردم در حالي كه تو اميدم هستي و چهگونه اهانتشوم درحالي كه تكيه گاه و پشتيبانم ميباشي... راستي اگر دعاي عرفه امام حسين عليه السلام را با شناخت بخوانيم، تااندازهاي شيريني و لطافت عبارتهاي عرفاني آن حضرت را لمس مي كنيم; زيرا حسين خدارا ميشناسد و او را نزديكتر از «حبل الوريد» به خود ميداند، پس روش سخن گفتنبا او و راز و نياز كردن در پيشگاهش را خوب درك ميكند و ما بايد اين سخنان رابخوانيم و تكرار كنيم و دقت نماييم و در معانيش غرق شويم و از يم عرفانش نميبرداريم، تا شايد نظر لطف خدا شامل حالمان گردد و پوششي از رحمت و مغفرتش بر آنهمه گناهان و نافرمانيهايمان كشيده شود چرا كه خداوند خود را به لطف و رحمت ورافت توصيف نموده، پس هرگز از خود نميراند بندهاي را كه در اين روز شناخت، بابرشمردن گناههايش، به سويش روي آورده و از مقام ربوبيش درخواست عفو و بخششنموده است. آري! اگر پوشش او نبود رسوا ميشديم و اگر ابر رحمتش آني بر سر ما نميباريد،هلاك مي گشتيم. اگر با تاييدات پنهانيش ما را ياري نميكرد، شكست ميخورديم و اگرما را پناه نميداد، پناهگاهي نداشتيم. اگر خميني، اين بنده شايسته خداي، در او فاني نميشد و جز او را نميديد، نهانقلاب به پيروزي ميرسيد و نه مستضعفين رهايي مييافتند. و اين راز موفقيت امامبود. اين راز نهان بود كه ملت ايران يك پارچه آوايي از صداي رسايش شدند و همراهاو «لا اله الا الله» سر دادند و همسان با او مشتها را گره كردند و همگام با اودر برابر جباران و ستمگران و ابرجنايتكاران ايستادند و تا «احدي الحسنيين»مقاومت و پايداري كردند، و قطعا هرچه پيروزي به دست آمد به خاطر صبغه اللهيانقلاب و راهبرش بود و مردم هم چون گام در گام او نهادند و خدا را مد نظر خويشقرار دادند، به اين مقام والا دستيافتند و خداوند به آنها توجه كرد و دعايشانرا مستجاب نمود و بر دشمنان غلبهشان داد. باز هم بايد از خدا خواست و از درگاهشدر اين روز مبارك خاضعانه و متضرعانه درخواست نمود كه اين انقلاب الهي را تارسيدن صاحب اصليش حضرت ولي الله الاعظم نگه دارد و لحظهاي اين ملتخداجوي را ازرحمت گستردهاش دور نكند و از فتنههاي زمان در امان دارد. آمين يا رب العالمين.عطر بندگيشادباش عرفه، روزي بسيار پرارزش است. عرفه روز اشك، روز راز و نياز، روز عشق ورزيدن و روز گريه در عرفات است. عرفه، روزي است كه حاجيان، از ظهر تا غروب آفتاب، ميهمان «عرفات» ميشوند تا در سايه سار لطف الهي، در زير نگاه مهربان آفتاب، در زلالي چشمه سار عرفه، زنگار گناه از آينه دل بزدايند. عرفه، لحظه شكفتن است، لحظه اوج و پرواز، لحظهاي كه فراسوي مرزهاي زمان و مكان، ميشود دل به رحمت پروردگاري سپرد كه مهربانترينِ مهربانان است. اين روز را به همه مسلمانان شادباش ميگوييم.عرفه و عرفاتآفتاب روز نهم ذي حجه، مهربان ميتابد تا عرفات را آماده پذيرايي ازميهماناني كند كه از دور و نزديك، لبيك گويان، ميآيند. امروز روز عرفه است؛ روز فتح قلههاي بلند معنويت، روز تطهير روح، روزي كه درهاي آسمان به روي زمينيان باز است و روزي كه لبها از تسبيح خداوند سبحان سرشارند. عرفه، روزي است كه دلهاي بيقرار، ميآيند تا بيپرده و پشيمان از كردهها و ناكردهها، خود را به بيكران رحمت خداوند بسپارند و هر كه امروز را دريابد، خوشبختي و رستگاري را در خواهد يافت.وقوف در عرفاتبا مناسك ويژهاي همچون احرام، وقوف همراه با زاري و تضرع در سرزمين عرفات و مشعر، يادآور روز رستاخيز است؛ همه، با هر رنگ و زباني، فرياد اطاعت و بندگي بر لب، چون سيل، به سوي عرفات روانند. وقوف درسرزمين عرفات، گوشهاي از مناسك حج است كه در آن، حاجيان ميآيند، تا لبيك گوي فرمان خداوند باشند؛ پس، سر بر خاكي ميگذارند كه بوي استغفار ميدهد؛ بوي بهشت، بوي بندگي.سرزمين بخشايشعرفات، سرزمين اشك و دعا است؛ عرفات سرزمين عشق است؛ صحرايي كه در بيكرانش هنوز عطرِ مناجات حسين عليهالسلام ميآيد. هنوز ميتوان امام باقر عليهالسلام را ديد كه از ظهر تا غروب، دو دست خود را به سوي آسمان بالا برده و دعا ميكند. سرزميني كه ميشود در آن، آينه دل را از زنگار گناه زدود. همه در عرفات يكسانند و هر كس به اندازه ظرفيت خويش، از رحمت خداوند، بهرهمند ميشود. عرفات، سرزمين طلوع خورشيد مهرباني و مغفرت است.عرفه و مناسك حجاولين مرحله از مناسك حج تمتع، پس از احرام، وقوف در سرزمين عرفات است. حاجيان، در روز هشتم ذي حجه، كه آن را روز «ترويه» ميگويند، احرام ميبندند، تا بتوانند شب نهم، در سرزمين عرفات بمانند و وقوف لازم در روز نهم ـ كه روز عرفه است ـ را درك كنند؛ اگرچه مستحب است شب نهم را در سرزمين منا بمانند. امام صادق عليهالسلام درباره عرفه فرمودند: اگر ماه مبارك رمضان بر كسي گذشت و او آمرزيده نشد، اميد به آمرزش او تا ماه مبارك آينده نيست، مگر آن كه عرفه را با شرايطش درك كند». و نيز روايت شده است كه برخي گناهان، جز در عرفات و مشعرالحرام بخشيده نخواهد شد.قرارگاه استجابتروز عرفه را روز دعا و نيايش ناميدهاند، دعا سلاح انسان، هنگام سختيها و تنگناهاست. دعا، هديهاي الهي است كه نصيب آدميان شده است. دعا، پلي است كه ميان آفريدگار و آفريده. نيايش دري كه هميشه به روي بندگان باز است. چشمهاي است كه در زلال آن، ميشود غبار گناه را شست و روح را تطهير كرد، و عرفه، روز دعاست؛ روز توبه، روز ندبه. عرفه، روزي است كه دعادر آن، به استجابت نزديك است. امام صادق عليهالسلام فرمود: «دعا، قرارگاه اجابت است، همان طور كه ابر، قرارگاه باران است».آخرین مطالب
- ■کشتی گیر خردسال گیلانغر ب در راه تیم ملی
- ■همایش قرار گاه محرومیت زدایی در گیلانغرب برگزار شد
- ■امام جمعه گیلانغرب در پیامی سالروز تاسیس سپاه پاسداران را تبریک گفت
- ■بازدید امام جمعه و فرماندار گیلانغرب از بیمارستان الزهرا .س.
- ■پیش بینی برداشت بیش از ۷۰هزار تن محصول از مزارع گیلانغرب+عکس
- ■هفت نکته در خصوص تنبیه قاطعانه صهیونیستها
- ■موشکهای ایرانی گنبد آهنین را شکست/بیش از ۳۰۰ پهپاد به اسرائیل شلیک شد
- ■تصادف مرگبار در«صیدایاز»
- ■رژیم صهیونیستی با ترور مستشاران ما، آهنگ اضمحلال و نابودی خود را تسریع بخشید
- ■حاجی لق لق “هایی که دل از خاک گیلانغرب نمیبرند
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد