به گزارش مطلع الفجر ،شور بختانه بیش از 92 کشور درگیر درگیریهای مسلحانه و بحرانهای انسانی هستند که این میزان، رکوردی جدید را بعد از جنگ جهانی دوم به ثبت رسانده است.
حسب آمار رسمی در سال 2024، تعداد درگیریهای مسلحانه در مقایسه با سالهای گذشته بهطور قابل توجهی افزایش یافته است. بهطوری که 15 درصد از کشورهای جهان به نوعی تحت تأثیر این درگیریها قرار گرفتهاند.
گسترش نگران کننده جنگ این نکته را هویدا میکند که این افزایش بهویژه در مناطق خاورمیانه، آفریقا و آمریکای لاتین محسوس است.
افزایش تعداد کشتهها و آوارگان در پی این درگیریها نکته برجسته این تهاجمات ویرانگر و مرگ افرین است؛ طبق آمار، در سال 2024، بیش از 250 هزار نفر به دلیل درگیریهای مسلحانه جان خود را از دست دادهاند که این رقم در مقایسه با سال گذشته 20 درصد افزایش یافته است.
در همین راستا، تعداد آوارگان داخلی و پناهندگان نیز به بیش از 70 میلیون نفر رسیده است.
بی شک آمار موصوف نشاندهنده بحرانی است که نهتنها بر روی کشورهای درگیر بلکه بر روی کشورهای همسایه نیز تأثیر میگذارد.
کارشناسان بر این باورند که عوامل متعددی در افزایش این درگیریها نقش دارندکه از جمله این عوامل میتوان به تغییرات اقلیمی، نابرابریهای اقتصادی و سیاسی، و همچنین افزایش رقابتهای قدرتهای بزرگ اشاره کرد.
گزارش گروه بین المللی فعال در مطالعات جنگ و صلح ( ACLED) بهویژه بر روی بحرانهای انسانی ناشی از این درگیریها تأکید دارد.
طبق آمار، بیش از 200 میلیون نفر در سال 2024 به کمکهای انسانی نیاز دارند که این رقم در مقایسه با سال گذشته 15 درصد افزایش یافته است.
همچنین، در این گزارش به تأثیرات منفی این درگیریها بر روی توسعه اقتصادی کشورهای درگیر اشاره شده است.
بر اساس تخمینها، هزینههای اقتصادی ناشی از درگیریها در سال 2024 به بیش از 1.5 تریلیون دلار میرسد که این ماجرا بار سنگین مالی بر دوش این کشورهاست.
با وجود این آمار نگرانکننده، کارشناسان بر این باورند که تنها راه حل برای کاهش این بحرانها، پیشگیری و حل و فصل بحرانها قبل از شدت یافتن آنهاست؛ این امر نیازمند همکاریهای بینالمللی و توجه به علل ریشهای درگیریها است.
گزارش ها به نقش سازمانهای بینالمللی در مدیریت و کاهش درگیریها نیز پرداخته و بر اهمیت دیپلماسی و گفتگو تأکید دارد.
اگرچه تنوره جنگ و ستیزه گری همواره جان سوز و خانمان بر اندازاست به گفته کارشناسان، باید تلاشهای بیشتری برای ایجاد سازوکارهای مؤثر در پیشگیری از درگیریها صورت گیرد.
به طور کلی، گزارش ACLED در سال 2024 زنگ خطر را برای جامعه جهانی به صدا درآورده و نیاز به اقدام فوری و مؤثر را برای مقابله با بحرانهای جهانی یادآور میشود. این گزارش میتواند نقطه آغاز گفتوگوها و حرکتهایی جدید در راستای صلح و ثبات جهانی باشد.
به جهت تثبیت صلح و آرامش در جهان، کارشناسان به دولتها و نهادهای بینالمللی توصیه میکنند که به جای واکنشهای نظامی و امنیتی، به دنبال راهکارهای دیپلماتیک و اقتصادی برای حل بحرانها باشند،مبرهن و پر واضح است که این رویکرد میتواند به کاهش درگیریها و کمک به توسعه پایدار در مناطق آسیبدیده کمک کند.
*مجتبی جنگلی نیا