مطلع الفجر-اینکه ایرانیان خود دارای فرهنگ غنی و برجسته ای بودند و نیازی به فرهنگ عربی ندارند از حربه های رسانه ها برای تحریک و تهییج جوانان شده است. غارتگران فرهنگ ایران، فرهنگ غرب را با برند برهنگی، مُد و شیک پوشی غربی به خورد مخاطبان و جوانان می دهند...
مطلع الفجر/ هجمه رسانه ای بیگانگان و دشمنان فرهنگ ایران زمین چند سالی است که سنگین تر شده و حجاب و پوشش (به طور ویژه و خاص حجاب و پوشش بانوان) یکی از مسائلی است که غارتگران فرهنگ، حساب و سرمایه گذاری ویژه ای روی آن باز کرده اند. استراتژی دین زدایی و تخریب دستورات دین اسلام یکی از ترفندهای این رسانه ها است که در این مسیر تا حدود زیادی تاثیر خود را روی قشر جوان و کم اطلاعی که مخاطب آنها هستند هم گذاشته است و این تاثیر در نوع پوشش و استدلال های جوانان به وضوح مشهود است.
این درحالی است که القا و تبلیغ اینکه حجاب و پوشش بانوان، حریم و مرزهای مرد و زن، یک فرهنگ تحمیلی عربی است و پس از پیروزی اعراب مسلمان بر امپراتوری ایران به فرهنگ ایران زمین تزریق شده است؛ یک دورغ بزرگ است و با تحقیق و کاوش در متون تاریخی ایران می توان پی به این دروغ برد.
اینکه عفت و پوشش بانوان، با فرهنگ و تمدن و تاریخ این مرز و بوم هیچ سنخیتی ندارد یکی از دروغ های بزرگی است که غارتگران فرهنگ ایران اسلامی، مستقیم و غیر مستقیم به خورد مخاطبین پر شمار می دهند.
اینکه ایرانیان خود دارای فرهنگ ایرانی غنی و برجسته ای بودند و نیازی به فرهنگ عربی ندارد از حربه های رسانه ها برای تحریک و تهییج جوانان شده است و تاسف این جا است که کسانی که بر حفظ فرهنگ ایرانی تاکید می کنند، فرهنگ غرب را با برند برهنگی، مُد و شیک پوشی غربی که قرابتی با فرهنگ ایرانی ندارد به خورد مخاطبان و جوانان می دهند.
نکته تاسف بار دیگراین است که در این کارزار غارتگران فرهنگ ایران اسلامی هر دو فرهنگ ایرانی و اسلامی را از دست صاحبان آن به آرامی و نرمی می ربایند و در عوض فرهنگ غرب و مدرنیته را قالب می کنند.
حجاب زنان قاجار و پهلویغارتگران فرهنگ ایران اسلامی زمین با ترویج اباحه گری به مخاطبان خود می گویند که: برهنگی، خودآرایی و بی حجابی از فرهنگ ایرانی برگرفته می شود و اسلام دست و پای آزادی و پیشرفت زنان را با ورودش به ایران زمین بسته است و این حجاب بوده که بعد از ورود اسلام زن را از متن به حاشیه برده است؛ حجاب اسلامی زن را منزوی و عقب مانده کرده است و اسلام عامل اصلی این گوشه نشینی است.
غارتگران علت معضلات فرهنگی سال های اخیر را فرهنگ دینی مردمان ایران معرفی می کنند و از فرهنگ و تمدن ایران باستان و از استقلال رأی و جایگاه زن در ایران پیش از اسلام داستان های زیادی در این رسانه های جهت دار گفته می شود ولی به این نکته هیچ گاه اشاره دقیق و درستی نمی شود؛ فرهنگ و بینش ایران پیش از پذیرش اسلام برای حجاب و حریم ها ارزش زیادی قائل می شدند به طوری که در کتب تاریخی از لفظ «سخت گیری» یاد شده است؛ پوشش و حجابی که بعضاً اسلام نیز تا این حدود بر آن اصرار نداشته است و این نشان می دهد که حجاب در تمدن و فرهنگ ایران باستان نیز پر رنگ و در متن جامعه بوده است ضمن اینکه حجاب در سایر ممالک و ادیان همچون روم و یونان باستان و یهودیت و مسیحیت قدمتی دیرینه دارد. این رسانه ها اگر دلسوز فرهنگ ایرانی هستند درباره واقعیات تاریخی حجاب بانوان ایران پیش از اسلام هم شفاف سازی کنند.
به اختصار به چند نمونه از حجاب و پوشش بانوان ایران زمین پیش از طلوع اسلام در ایران اشاره می شود:
پوشش زنان ایران باستان
ویل دورانت در کتاب معروف “تاریخ تمدن” درباره پوشش زنان ایران باستان و اینکه حجاب بسیار سختی در بین آنان رایج بوده است، می گوید: «زنان طبقات بالای اجتماع جرأت آن را نداشتند که جز در تخت روان روپوش دار از خانه بیرون بیایند. هرگز به آنان اجازه داده نمی شد که آشکارا با مردان اختلاط کنند. زنان شوهردار حق نداشتند هیچ مردی را، ولو پدر یا برادرشان باشد، ببینند. در نقش هایی که در ایران باستان بر جای مانده، هیچ صورت زن دیده نمی شود و نامی از ایشان به نظر نمی رسد.»۱
دوره مادها
ضیاءپوردر کتاب «پوشاک باستانی ایرانیان» درباره پوشش دوره مادها می گوید:
«اصلی که باید در نظر داشت، این است که طبق نقوش برجسته و مجسمه های ماقبل میلاد، پوشاک زنان آن دوره “مادها” از لحاظ شکل “با کمی تفاوت” با پوشاک مردان یکسان است.»۲
وی در ادامه با شرح نقوش برجای مانده بر آثار تاریخی می نویسد: «مرد و زن به واسطه اختلافی که میان پوشش سرشان وجود دارد، از هم تمیز داده می شوند. به نظر می رسد که زنان پوششی نیز روی سر خود گذارده اند…۳
دوره پارسی ها (هخامنشیان)
با مراجعه به متون تاریخی می توان گفت، پارسی ها (هخامنشی ها) از نظر لباس شبیه مادها بودند. در مورد پوشاک خاص زنان این دوره آمده است: «از روی برخی نقوش مانده از آن زمان، به زنان بومی برمی خوریم که پوششی جالب دارند. پیراهن آنان پوششی ساده و بلند یا دارای راسته چین و آستین کوتاه است. به زنان دیگر آن دوره نیز برمی خوریم که از پهلو به اسب سوارند. اینان چادری مستطیل بر روی همه لباس خود افکنده و در زیر آن، یک پیراهن با دامن بلند و در زیر آن نیز، پیراهن بلند دیگری تا به مچ پا نمایان است.»۴
دوره اشکانیان
در این دوره نیز همانند گذشته، حجاب زنان ایرانی کامل بوده است. در اینباره چنین می خوانیم: «لباس زنان اشکانی پیراهنی بلند تا روی زمین، گشاد، پرچین، آستین دار و یقه راست بوده است. پیراهن دیگری داشته اند که روی اولی می پوشیدند و قد این یکی نسبت به اولی کوتاه و ضمناً یقه باز بوده است. روی این دو پیراهن چادری سرمی کردند.»۵
در جای دیگر آمده است: «چادر زنان اشکانی به رنگ های شاد و ارغوانی و یا سفید بوده است. گوشه چادر در زیر یک تخته فلزی بیضی منقوش یا دکمه که به وسیله زنجیری به گردن افکنده شده، بند است. این چادر به نحوی روی سر می افتاده که عمامه (نوعی کلاه زنانه) را در قسمت عقب و پهلوها می پوشانیده است.»۶
دوره ساسانیان
در این دوره دین زرتشت دین رسمی ایران زمین بوده است. زنان در این دوره که احکام دینی زرتشتیان در کشور اعمال می شده است، همچنان دارای حجاب کامل بودند. در کتاب پوشاک باستانی ایرانیان درمورد پوشاک زنان چنین آمده است: «چادر که از دوره های پیش مورد استفاده بانوان ایران بوده است، در این دوره نیز به صورت مختلف مورد استعمال داشته است.»۷
بنا بر آنچه در کتاب تمدن ساسانی آمده است، حجاب زنان در این دوره چنان اهمیتی داشت که «حتی لباس هنرپیشگان زن، مانند لباس های بلند سایر بانوان، تا پشت پا کشیده شده است.»۸
برای اثبات توجه زنان در این دوره به حجاب، کافی است این نقل تاریخی را از منابع اسلامی مرور کنیم: هنگامی که سه تن از دختران کسری (پادشاه ساسانی) را با ثروت فراوانی از اموال، برای عمر آوردند، شاهزادگان ایرانی را در برابر عمر در حالی که با پوشش و نقاب، خود را پوشانده بودند، ایستاندند. خلیفه با آوازی بلند بر آنان فریاد کشید و دستور داد که: پوشش از چهره برگیرید تا مسلمانان آنها را ببینند و خریداران پول بیشتری به پای آنها بریزند. دوشیزگان ایرانی از برهنه کردن صورت خودداری کردند و مشت بر سینه نماینده عمر زدند و آنان را از خود دور ساختند. خلیفه خشمناک شد و خواست با تازیانه آنان را بیازارد، در حالیکه شاهزادگان ایرانی می گریستند. حضرت علی علیه السلام به عمر فرمود: در رفتارت مدارا کن؛ از پیغمبر خداصلی الله علیه وآله شنیدم که می فرمود: «بزرگ و شریف هر قومی را که خوار و فقیر شده، گرامی بدارید». عمر پس از شنیدن فرمایش حضرت علی (علیه السلام) آتش خشمش فرو نشست. سپس حضرت اضافه کرد: «با دختران ملوک نباید معامله دختران بازاری (کنیزان) کرد.»۹
پوشش و حجاب در آیین زرتشتی
زرتشت در حدود بیش از هزار سال پیش از میلاد مسیح، در کتاب یسنا بر عفت و حریم در کنار پوشش ظاهری پافشاری کرده‌است. ۱۰
موبد «رستم شهرزادی» در کتاب خرده اوستا در همین خصوص گفته‌است: ”پوشش زن باید به گونه‌ای باشد که حتی یک تار موی او نیز آشکار نگردد.”
در خرده اوستا، نیز همچنین آمده‌است: “همگان نامی ز تو برگوییم و همگان سر خود را می‌پوشیم و آن گاه به درگاه دادار اهورمزدا نماز می‌کنیم”۱۱
در کتاب پوشاک باستانی ایرانیان در در مورد حجاب زنان زرتشتی آمده است: “این پوشاک که بانوان زرتشتی از آن استفاده می‌کنند، شباهتی بسیار نزدیک به پوشاک بانوان نقاط دیگر کشور ما دارد. چنان که روسری آنان از نظر شکل و طرز استفاده، نظیر روسری بانوان بختیاری است و پیراهن، شبیه پیراهن بانوان لُر در گذشته نزدیک است و شلوار، از لحاظ شکل و بُرش، همان شلوار بانوان کُرد آذربایجان غربی است و کلاهک، همان کلاهک بانوان بندری است.”
حجاب زنان زرتشتیکوروش نیکنام، دکترای فلسفه زرتشت و نماینده سابق زرتشیان در مجلس در خصوص پوشش و حجاب در ایران باستان می گوید: “زن و مرد در تاریخ ایران باستان همواره با پوشش مناسب و زیبا در کنار یکدیگر زندگی کرده‌اند… اگر پرسش شما در مورد پوشش بانوان است، در ایران باستان زنان و مردان را هیچگاه برهنه نمی‌بینیم، نسبت به محل زندگی، آب وهوا و شیوه کار و زندگی هر شهر و روستا پوشش‌های گوناگونی وجود داشته که نمونه آن را هم اکنون در پوشش زنان گیلکی، مازندرانی، کرد، لر، بلوچ، بختیاری، اقوام دیگر و زرتشتیان مشاهده می‌کنیم. از ویژگی‌هایی که در اینگونه پوشش‌ها به شکل یکسان وجود دارد دو چیز است، نخست اینکه این پوشش‌ها با رنگ‌های طبیعت همگون است یعنی رنگ‌های سرخ، سبز، ارغوانی، زرد ودیگر رنگ‌ها در پوشش آنان بوده … دوم اینکه در همه پوشش‌ها دستان زن و مرد برای انجام کارها به ویژه برای کشاورزی آزاد بود، نمونه پوشش‌ها را در اقوام لر، کرد، بلوچ، گیلکی و… می‌توان یافت.” ۱۲
منابع:
۱) تاریخ تمدن، ویل دورانت، صفحه ۴۳۴
۲) پوشاک باستانی ایرانیان، ضیاءپور، صفحه ۵۱
۳ و ۴ و ۵ و ۶ و ۷) همان، صفحات ۵۳، ۵۶، ۱۹۶، ۱۹۷، ۱۱۴
۸) تمدن ساسانی، علی سامی، جلد اول صفحه ۱۸۶
۹) السیره الحلبیه، جلد ۲، صفحه ۲۳۴
۱۰) آموزش های زرتشت پیامبر ایران؛ رستم شهرزادی، آموزش گات‌ها، انجمن زرتشتیان
۱۱) خرده اوستا، فصل آفرینگان دهمان.
۱۲) وبسایت کوروش نیکنام، پژوهشگر فرهنگ ایران باستان
13)صاحب نيوز
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد