مطلع الفجر-مجله آلمانی اشپیگل در مقاله‌اي مي‌نويسد: «سانبرنارديوي» كاليفورنيا كه روزگاري به محل تاسيس «مك دونالد»، يكي از موفق‌ترين شركت‌هاي جهان شناخته مي‌شد، امروزه غرق در بدهي و ورشکستگی است.
به گزارش مطلع الفجربه نقل از ندای انقلاب؛ مجله آلمانی اشپیگل در مقاله‌اي مي‌نويسد: «سانبرنارديوي» كاليفورنيا كه روزگاري به محل تاسيس «مك دونالد»، يكي از موفق‌ترين شركت‌هاي جهان شناخته مي‌شد، امروزه غرق در بدهي است. اين تنها گوشه‌اي از بلايي است كه در اثر عدم سرمايه‌گذاري در زيرساخت‌ها برسر مردم آمریکا آمده است. تركيب يكسان سس و خردل از رموز موفقيت دستگاه سرو غذا است كه «آلبرت اكورا» در موزه خود نگهداري مي‌كند. وي در محل ساختمان رستوران مك دونالد در سانبرنارديو به جمع‌آوري اشيای مربوط به صنايع مرتبط با فست‌فود مي‌پردازد. در كلكسيون وي اشيایي نظير فنجان كاغذي، دستمال كاغذي و اسباب‌بازي ديده مي‌شود. با اين حال، وي به دستگاه فلزي كوچكي علاقه زيادي نشان مي‌دهد. وي در اين رابطه گفت: «طراحي اين دستگاه ايده فوق‌العاده‌اي است. با استفاده از اين روش تمامي همبرگرها يك دست مي‌شوند». اكورا همچنان به اين ايده اعتقاد دارد. اين موضوع ياد روزهاي خوش گذشته را در ذهنش تداعي مي‌كند. در سال ۱۹۴۸، «ريچارد» و «موريس» مك دونالد اولين فروشگاه عرضه فست‌فود را در سانبرنارديو افتتاح كردند. مردم از سراسر كشور براي ديدن دكه همبرگر فروشي غيرمعمول آنان رهسپار سانبرنارديو شدند. «ري كروك» از جمله اين افراد بود. وي كه در آن زمان فروشنده سيار هم‌زن‌هاي «ميلك‌شيك» بود، او همبرگر فروشي را به شكل زنجيره‌اي در سرتاسر جهان راه اندازي كرد كه امروزه میلیاردها دلار ارزش دارد.
آيا احتمال تكرار مجدد اين موضوع وجود ندارد؟ با گذشت هفتاد سال از آن زمان، آيا نمي‌توان چنين موضوعي را براي اكورا متصور بود؟ در اول اوت ۲۰۰۲، سانبرنارديو اعلام ورشكستگي كرد. هم اكنون اين شهر كه در فاصله زيادي از لس‌آنجلس قرار دارد، يكي از خشن‌ترين و محروم‌ترين شهرهاي آمريكا محسوب مي‌شود. شهر در فقر و فلاكت به سر مي‌برد، مسئولان شهر حتي توان پرداخت حقوق افسران پليس را ندارند. مردمي كه موفق به مهاجرت نشده‌اند، در شرايط اسف‌باري به سر مي‌برند. اين شهر نماد ورشكستگي در كشوري است كه از موقعيت‌هاي عصر طلايي خود بهره كافي را نبرده است. تمامي شهرهاي كوچك و بزرگ آمريكا از جمله پايتخت، با كسري بودجه مواجه هستند. دولت تمايلي به سرمايه‌گذاري در زيرساخت‌ها ندارد. اين موضوع روياي تمام آمريكايي‌هايي را كه «روياي آمريكايي» را در سر مي‌پروراندند، كمرنگ مي‌كند. به دنبال اعلان ورشكستگي شهرهاي چون «استاكتن» و «ماموت ليكس» (شهر اسكي) در ماه ژوئن، سانبرنارديو سومين شهر ايالت كاليفورنيا نيز، سال گذشته اعلام ورشكستگي كرد. بسياري از شهرهاي آمريكا بدهي‌هاي سنگيني دارند. برخلاف دولت فدرال، آنان در قرض كردن محدوديت دارند. اين موضوع بر ساكنين شهرها تاثيرگذار بوده است. «مرديت ويتني»، تحليگري كه سرنوشت «سيتي گروپ» و «لمن برادرز» را پيش‌بيني كرد ، در سال ۲۰۱۰ نسبت به ورشكستگي شهرهاي آمريكا هشدار داده بود. به گفته وي ۱۰۰ شهر آمريكا در معرض ورشكستگي قرار دارند، اين امر میلیاردها دلار خسارت به دنبال خواهد داشت. بدهي شهرها به حدود ۲ تريليون دلار مي‌رسد. اين رقم كمتر از بدهي ۱۶ تريليون دلاري دولت فدرال در واشنگتن است و بحران به كاهش سطح خدمات عمومي منجر شده است. سانبرنارديو قادر به پرداخت حقوق كارمندان شهري نيست. اين موضوع سبب شد تا مسئولان شهر براي صرفه‌جويي در هزينه‌ها، ۲۰ درصد از كاركنان خود را كم كنند. همچنين ۱۰ درصد از دست‌مزد كارمندان كسر شده است. تعداد كاركنان شهرداري از ۹ نفر به دو نفر كاهش يافته و سه تا از چهار كتابخانه شهر تعطيل شده‌اند. ممكن است نيروهاي پليس مجبور به تقسيم خودروهاي گشتي خود با شهرهاي مجاور شوند. اين موضوع براي شهري كه در سال ۲۰۱۲، ۳۲ قتل در آن اتفاق افتاده و در ميان صد شهر خطرناك آمريكا قرار دارد، ابدا خوشايند نيست. شهر ۲۳۰۰۰۰ نفره سانبرنارديو با كسري بودجه ۴۵ ميليون دلاري مواجه است. مسئولان شهر قادر نيستند به ضروري‌ترين تعهدات خود از جمله پرداخت حقوق بازنشستگان عمل كنند. بحران مالي منابع درآمد شهر را به شدت كاهش داده است. اين موضوع شامل ماليات بر ارزش افزوده و ماليات بر اموال مي‌شود. توقيف منازل در سانبرنارديو سه و نيم برابر ميانگين كشوري است. ميزان ركود هر روز بيشتر مي‌شود. در حالی که در ديترويت منازل متروكه را با رنگ سبز علامت‌گذاري مي‌کنند، مسئولان سانبرنارديو پول رنگ را هم ندارند. سرمايه‌گذاري دولت در بخش اقتصاد از دهه ۱۹۷۰، آرام آرام كاهش يافته است. دارايي‌هاي عمومي ۷۲ درصد توليد ناخالص داخلي آمريكا در سال ۱۹۷۵ را تشكيل مي‌دادند که امروزه اين رقم به كمتر از ۵۵ درصد رسيده است. شهردار‌هاي برخي از شهرهاي آمريكا با وام گرفتن موفق به ساخت استاديوم ورزشي و اماكن عمومي شده‌اند. دولت فدرال در طرح‌هاي كلان مانند ساخت سد «هوور» در دهه ۱۹۳۰ و احداث شبكه بزرگراهي در دهه ۱۹۵۰ مشاركت نمي‌كند. همزمان در برخي از موارد شاهد سوء استفاده شهرداران، افسران پليس و كارمندان از بودجه هستيم. آنان حقوق خود را افزايش مي‌دهند يا مزايايي را براي خود در نظر مي‌گيرند. در سانبرنارديو برخي از مامورين آتش‌نشاني سالانه ۱۰۰۰۰۰ دلار درآمد دارند. همزمان ميزان ماليات بازنشستگي افزايش يافته است. تعداد آنان نسبت به دهه گذشته سه برابر افزايش داشته، آنان ۱۵ درصد بودجه را چپاول مي‌كنند و دولت محلي را با چالش‌هاي فراواني رو به رو مي‌سازند. افكار عمومي بجاي پرداختن به مسائل اين چنيني، به موضوع افزايش ماليات‌ها توجه نشان مي‌دهد. ميزان ماليات بر اموال و دارايي‌ها در سانبرنارديو يك درصد است. اين ميزان نسبت به گذشته كمتر است. اين تصميم تاثيرات خود را نشان مي‌دهد. آلبرت اكورا، در سال ۱۹۸۴، رستوران‌هاي زنجيره‌اي «خوان پولو» را كه به مرغ كبابي‌اش معروف است، تاسيس كرد. وي موفقيت خود را بي‌ارتباط با دستگاه همبرگرزن مك‌دونالد نمي‌دانست. «خوان پولو»، ۳۲ شعبه دارد. اين موضوع اكورا رادر زمره محدود افراد موفق شهر قرار داده است. او قصد دارد در صورت تامين منابع مالي مورد نياز، شعبه‌اي را در لس‌آنجلس تاسيس نمايد. هزينه تاسيس شعبه در لس‌آنجلس با هزينه تاسيس تمام شعب ديگر برابر است. او خود را «مرد مرغي» لقب داده و تنها هدفش در زندگي را فروش بيشترين پاي مرغ در سراسر جهان مي‌داند. او قصد دارد از اين تبليغات نامش را در روزنامه درج نموده وكسب و كارش را رونق دهد.
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد