به گزارش مطلع الفجر 3هزار نفر از اقشار مختلف مردم در سالروز عملیات مطلع الفجر با پای پیاده به زیارت یادمان شهدای این عملیات می روند این رویداد بزرگ فرهنگی مصادف با آغاز اردوهای کاروان راهیان نور در غرب و برگزاری یادواره شهدای مسلم بن عقیل .ع. در شهرستان گیلانغرب در همین نقطه است .
مراسم بزرگ 3 هزار نفری گرامی داشت عملیات مطلع الفجر در 20 آذر ماه و از درب حوزه مقاومت گورسفید تا یادمان شهدای مطلع الفجر در آوزین است ، سخران این مراسم بزرگ سردار اله کرم از یادگاران دوران دفاع مقدس است
شرحی از عملیات مطلع الفجر
در پی عملیات پیروزمندانه ثامن الائمه (ع) و در نتیجه پی گیری استراتژی آزاد سازی مناطق اشغالی، مقرر شد علاوه بر عملیات های بزرگ (سلسله عملیات موسوم به کربلا) چند عملیات محدود در جبهه های میانی و شمالی انجام شود تا علاوه بر مشغول داشتن نیروهای دشمن در آن مناطق، از گسیل آن ها به سوی جبهه جنوب ممانعت به عمل آید.
عملیات مطلع الفجر یکی از مهم ترین این سلسله عملیات بود.
اهداف عملیات
اهدافی که در این عملیات دنبال می شد، عبارت بودند از : فراهم سازی مقدمات آزادسازی قصر شیرین و نفت شهر، نزدیک شدن به شهر اشغال شده قصر شیرین، انهدام قوای دشمن، جلوگیری از آرامش نیروهای دشمن در جبهه میانی
منطقه عملیات
منطقه عملیاتی دارای دو محور عمده بود. سرپل ذهاب و گیلان غرب. محور سرپل ذهاب علاوه بر ارتفاعات متعدد از جمله برآفتاب دارای تنگه های استراتژیک حاجیان، کورک قاسم آباد است که از طریق آن ها جاده گیلان غرب – قصر شیرین و سایر خطوط مواصلاتی عقبه دشمن در دید و تیر قرار می گرفتند.
در محور گیلان غرب که از وسعت بیشتری نسبت به محور سرپل ذهاب بر خوردار است، ارتفاعاتی همچونشیا کوه، سرتتا، چرمیان، دیزه کش، بزنیلی و نیز چند قله دیگر وجود دارند
دشمن قبل از شروع عملیات تیپ های 2، 5 و 39 پیاده کوهستانی، یک گردان از تیپ 22 پیاده کوهستانی، گردان تانک لشکر 4 پیاده کوهستان، یک گردان نیروی مخصوص را در منطقه داشت و بعد از شروع عملیات تیپ های 425 و 503 پیاده، یک گردان از تیپ 4 پیاده کوهستانی، یک گردان ازتیپ 412 پیاده و پنج گروهان کماندویی را به آنها اضافه کرد
در جبهه قوای خودی اما از سپاه پاسداران 11 گردان پیاده از ارتش تیپ 58 ذوالفقار به استعداد 3 گردان، گردان های 211 و 265 زرهی و یک گردان از گردان 290 زرهی و از ژاندارمری وقت 1 گردان در این عملیات حضور داشتند.
طرح عملیات
سه معبر اصلی در نظر گرفته شده بود. یک معبر ازارتفاعات سنبله در جنوبپادگان ابوذر شروع شده و به ارتفاعاتبرآفتاب می رسید و در نهایت پس از قطع جادهگیلان غرب باقصر شیرین در منطقهسرتتان وتنگه قاسم آباد در محورگیلان غرب تلاقی می کرد.
گروه ضربت تیپ 58 ذوالفقار می بایست تانک های دشمن درقاسم آبادرا منهدم می کرد و ضمن هموار کردن راه عبور تانک های خودی، جاده گیلان غرببهقصر شیرین را مسدود می کرد.
دو معبر دیگر در منطقه عمومی غرب گیلان غرب انتخاب شده بود. یک معبر با استفاده از جاده آسفالت گیلان غرب –قصر شیرین و روستای آوزین به سمت غرب تک می کرد و با نیروهای معبر شمالی (معبر اول) الحاق می کرد. معبر سوم نیز از ارتفاعات چغالوند ودار بلوط شروع و در نهایت به چرمیان، شیاکوه ختم می شد.
هر یک از معابر اصلی دارای چند معبر فرعی بود و اهداف مستقلی را تامین می کرد. کنترل و هدایت عملیات نیز توسط چهار پاسگاه فرماندهی انجام می شد. این پاسگاه های فرماندهی با نام های امام خمینی، شهید رجایی، شهید باهنر و شهید بهشتی انجام وظیفه می کردند. هدایت و کنترل کامل عملیات با مرکز فرماندهی امام خمینی بود.
شرح عملیات
وضعیت خاص منطقه و بُعد مسافت در محورهای مختلف و لزوم راهپیمایی در بعضی از معابر ایجاب می کرد که زمان آغاز درگیری با دشمن، ساعت 3 بامداد روز بیستم آذر ماه سال ۶۰ تعیین شود، اما با بروز مشکلاتی همچون هوشیاری دشمن در برخی محورها و منحرف شدن نیروها از مسیر اصلی – به دلیل پیچیدگی زمین – موجب شد تا عملیات زودتر از ساعت مقرر با رمز« یا مهدی ادرکنی (عج)» انجام شود.
با شروع عملیات، واکنش دشمن بسیار سریع بود و با تسلط کافی که بر زمین منطقه داشت موفق شد از پیشروی نیروهای خودی جلوگیری کند. در محور سرپل ذهاب، قوای جمهوری اسلامی به رغم عدم توفیق در فتح تنگه کورک، تقاطی از ارتفاعات برآفتاب را به تصرف خود در آورده و جاده گیلان غرب – قصر شیرین را مسدود کردند.
درگیری در محور گیلان غرب نیز به روشنایی روز کشیده شد و نیروهای عمل کننده در این محور موفق شدند با تحمل تعدادی شهید و مجروح ارتفاع شیاکوه را به تصرف خود درآورند.
تلاش رزمندگان خودی در طول روز اول عملیات نیز در همین حد باقی ماند و نیروهای عراقی توانستند با بررسی اوضاع و شناسایی مواضع نیروهای مهاجم، در شب دوم عملیات در محور شیاکوه پاتک کنند. این پاتک با مقاومت و هوشیاری نیروهای طرف مقابل خنثی شد و نیروهای عراق بدون کسب نتیجه، عقب رانده شدند. در پی آن، آتش دشمن بر تمام محورها شدت یافت و در نتیجه ابتدا نیروهای خودی با فرماندهی ارتش مستقر در محور دیزه کش و سپس تعداد دیگری از نیروها عقب نشینی کردند.
عقب نشینی های مزبور که بدون اطلاع و هماهنگی با فرماندهی عملیات انجام شده بود، موقعیت محور سرتتان را از جناحین به خطر انداخت و در نتیجه نیروهای مستقر در این محور نیز به رغم مقاومت زیاد مجبور شدند عقب نشینی کنند.
در مجموع، در حالی که پس از گذشت سه روز از شروع عملیات فقط ارتفاعات شیاکوه و برآفتاب در اختیار نیروهای خودی قرار داشتند، پاتک های سنگین و متوالی دشمن از یک سو و عدم امکان پشتیبانی از نیرو – به علت فاصله زیاد خط مقدم با عقبه – از سوی دیگر، موجب شدند پس از 17 روز مقاومت، ارتفاعات مذکور مجدداً به تصرف دشمن درآید..