سنت چهارشنبه سوری از تقوای سیاوش تا آمار ترسناک قربانیان

به گزارش مطلع الفجر، در چند سال گذشته با بهتر بگوییم در دو دهه گذشته اما چهارشنبه سوری به یک پدیده منفی اجتماعی تبدیل شده است پدیده ای که آخر سال را برای مردم عادی، عابران، کودکان و حتی بزرگسالان ناامن کرده است؛ شاید زمانی برای مراسم چهارشنبه سوری اول بحث آتش در این میان مطرح بود، اما حالا چهارشنبه سوری به روزی تبدیل شده که برای اندکی هیجان، افراد جان خود و عزیزانشان را به حد اعلا به خطر می اندازند آمار ترسناک قربانیان چهارشنبه سوری فیلم ها،عکسها و خبرها خود مبین اتفاقی هستند که متاسفانه با وجود انتشار همه ساله هیچگاه هم درس عبرتی برای بسیاری نشده و نمی شوند.

البته چهارشنبه سوری را می توان به نمادی از جایگاه فرهنگ در کشور و نوع برخورد فرهنگی مسئولان به یک پدید نیز تشبیه کرد؛ نمادی که از یک اتفاق ساده به یک خطر بالقوه برای جامعه تبدیل شده است و مهار آن سخت و دشوار است اما در این میان قبل از آن که حتی ترقه های خطرناک پا به میدان چهارشنبه سوری بگذارند و عده ای از ابتدا با بحث آتش و از روی آتش پریدن مخالف بودند وهمین مخالفت ها باعث شد تا نوع برخورد های سلبی و منفی را شکل دهند که به انعکاس عملی بدتر از آن تبدیل شده است و به نوعی لجاجت در انجام آن بیشتر شود.

پس می توان نتیجه گرفت با برخوردهای سلبی نمی توان مانع آن شد بنابراین می بایست این تهدید بالقوه اجتماعی را به یک فرصت تبدیل کرد و از آن بهره برداری مطلوب فرهنگی برد.

چهارشنبه سوری اما در تاریخ نه به نشانه آتش پرستی است و نه به نمادی از هرج ومرج و شادی های دیگر آزار ؛ شاید باید چهارشنبه سوری را به شکلی دیگر و از منظر جامعه شناسی نگاه کنیم تا در بحث فرهنگ سازی آن به درستی وارد عمل شده و از این پدیده که امروز به یک آسیب اجتماعی تبدیل شده است به نفع اجتماع استفاده کرد.

وقتی به تاریخ نگاه می کنیم درمیان افسانه ها شاید نزدیکترین موضوع به ریشه های این سنت ماجرای گذر سیاوش ازکوه آتش است سیاوش که جوانی پاکدامن و باتقوا بود حاضر به الوده کردن دامنش نشد و به خواست های ناروای همسر جوان پدرش تن در نداد اما همچون یوسف متهم شد و برای اثبات پاکدامنی خود از کوه آتش گذشت با عبور سالم او ازاین کوه نشان از راستی و درستی او داشت که به همین مناسبت پدرش دستور جشن داد و گفته می شود سنت چهارشنبه سوری هم ازهمین جا شروع شد داستانی که بسیار به داستان حضرت یوسف شباهت دارد.

حال سوال اینجاست که چرا ازاین منظر که مورد نیاز جامعه امروز ما هست به چهارشنبه سوری نگاه نکنیم و این روز را با این نگاه پاس نداریم روزی که باید جوانان به یمن پاک نگاه داشتن دامن حیا و عفت خود در طول یکسال جشن بگیرند. چهارشنبه سوری باید برای جوانان کشور یادآور سیاوش و تقوای او باشد اگر بتوانیم نوع نگاه به این روز را به درستی تغییر دهیم آن وقت به خودی خود برخی از معضلات این روز را پاک شده خواهیم.