به گزارشخبرنگار مطلع الفجر،همزمان با آغازفصل بهارو با توجه به اقلیم وآب وهوای مناسب گیلانغرب رویش گیاهانی مانند گیلاخه ، کنگر و پاغازه دراین فصل آغاز می شودواین گیاهان خوراکی وفصلی بعنوان یکی ازغذاهای محلی در سر سفره مردم گیلانغرب جای می گیرند .
"گیلاخه"،(گل آقا یا تره کوهی) نام گیاهی است که غذای سنتی و در عین حال بسیاردارویی و ارزشمند بسیاری از مردم گیلانغرب در اوایل فصل بهار را تشکیل میدهد .
"گیلاخه" که همانند پاغازه و پنیرک و کنگر طبخ می شود اما در نوع خود به مراتب مزه و طعم خوشایند تری دارد و با ذائقه های متفاوتی که گاها ممکن است از پنیرک (تولیه ) خوششان نیایید این غذا سازگاری دارد.
پخت این غذای سنتی و کوهی با خواص عدیده و بیشمار اگر با چاشنی روغن محلی و دامی منطقه همراه گردد طعم لذیذتری به ان میدهد .
یکی از غذاهایی جانبی که با مجاورت گیاه دارویی و بسیار مفید "گیلاخه " پخت می شود و علاوه بر مزه عالی ، خواص غنی شده دارویی نیز دارد "خورشت گیلاخه" است که برای استفاده مخاطبین گرامی طرز تهیه ان نیز درج گردیده است امید است با حرکت به سمت استفاده از غذاهای سالم و دوری از فست فودهای زیان اور در مسیر بهبود ذائقه ای سالم قدم برداریم :
*مواد لازم برای تهیه خورشت گیلاخه :
پیاز ... یک عدد متوسط
گیلاخه ... نیم کیلوگرم
گوشت قرمز ... نیم کیلوگرم
لوبیا قرمز ... یک فنجان
لیمو امانی ... 5 عدد
زردچوبه و نمک و روغن ... بمیزان لازم
جعفری... اگر سبزی ساطوری شده ی تر بود ، یک و نیم لیوان و اگر خشک بود ، 75% لیوان
*طرز تهیه :
ابتدا پیاز خلال شده را با زردچوبه و نمک کمی تفت می دهیم . گوشت قطعه شده را افزوده و مقداری با هم سرخ می کنیم. چند لیوان آب جوش افزوده و لیمو امانی ها را که با چنگال سوراخ شده و لوبیا را که قبلا" خیسانده ایم به آن اضافه می نماییم و می گذاریم تا 45 دقیقه در دیگ بپزد. در ماهیتابه ای جداگانه گیلاخه را با روغن تفت می دهیم و "تره ی خان" یا جعفری و گشنیز ساطوری شده را هم افزوده و مقداری دیگر تفت می دهیم. (میتوان بجای سبزی ساطوری شده از سبزی خشک هم استفاده کرد). حالا گیلاخه و سبزی را به سایر مواد افزوده و میگذاریم 20 دقیه دیگر با شعله کم در قابلمه پخته شده و جابیافتد.
اگرچه گیلاخه قبل از پخت بسیار لزج است اما خورش آن اصلا" لزج نبوده و بسیار هم خوش طعم و خوشرنگ است... پیازچه های سفیدی که روی خورش می بینید در اصل پیازچه ی گیلاخه هستند ... گیلاخه از دو قسمت پیازچه و برگ تشکیل شده که پیازچه آن منبع غنی فیبر میباشد.
*خواص گیاهی و دارویی گیلاخه :
گیلاخه، ضد عفونی کننده روده‌ها و مدر است و برای معالجه رماتیسم و بیماریهای کبدی مفید است وضماد آن برای نرم کردن ورمها مفید است و ترشح ادرار را زیاد می‌کند
جوشانده یا پخته شده آن با جو برای درد سر, سینه, تنگی نفس و پرورده تره با سرکه در باز کردن گرفتگی کبد و طحال و خوردن برگ پخته آن برای بواسیر مفید است.
برای خشک کردن رطوبتهای رحم مفید است. ضماد آن باسماق برای مخملک و زگیل و با نمک برای التیام زخمهای بر مفید است.
اگرچه به فراخور فرهنگ بومی و محلی در شهرستان گیلانغرب و به لحاظ تنوع نزدیک به هم در شهرستانهای غربی و حتی مرکز استان غذاهای محلی زادی وجود داشته باشد اما در نوع خود و با توجه به نوع پخت و افزودن جزییات و حتی ادویه جات اختصاصی در روشهای پخت برخی غذا و شیرینی ها از "پژی" گرفته تا" اش ماسوا" و "پاغازه" تفاوت هایی وجود دارد و نوع پختها ممکن است از هر شهر به شهر دیگر در جزییات متفاوت تر باشد .
گرایش به سمت اسفاده از غذاهای بومی و محلی علاوه بر اینکه منتج به اصلاح رویه غلط تغذیه با رنگ و بوی صنعتی و فست فودی می شود از سویی باعث میگردد نمود سلامتی که در غذاهای محلی و بومی وجود دارد حفظ گردند .
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد