مطلع الفجر/سال ها پیش، وقتی دوران درس و مدرسه را سپری می کردیم، تمام هوش و حواس مان به تابستان و تعطیلات بود. تعطیلاتی که جزو بهترین روزهای زندگی ما رقم محسوب می شد و فرصت مناسبی که بعد از اتمام درس ومدرسه در اختیار ما بود تا علاوه بر ثبت نام در برخی کلاسهای هنری، تفریحی و ورزشی اوقات بیشتری برای سپری کردن با خانواده، فامیل ودوستان داشته باشیم.
دور هم بودن هایی که ارمغانش آرامش وشور و نشاط بود و تداوم رابطه های گرم را در پی داشت و حسابی خستگی درس ومدرسه را از تنمان خارج می کرد. کلاس هایی هم که ثبت نام می کردیم بر اساس علایق ونیاز هایمان بود تا بتوانیم هنر و صنعتی برای زندگی آینده ی خود ذخیره کنیم.
نه چشم و هم چشمی در کار بود و نه فشار و استرس که باید همه ی کلا سها را ثبت نام بکنیم. خلاصه ی امر اینکه ما نسبت به بچه های امروز آرامش بیشتری را در طول تابستان تجربه می کردیم و با استرس کمتری هم از فرصت تابستان برای دور هم بودن بیشتر وهم آموختن فن وهنری استفاده می کردیم.
اما این روزها والدین، خیلی بیش از گذشته، نگران اوقات فراغت فرزندان خود هستند و گاهی با همسایه و اقوام هم در همین زمینه رقابت نیز می کنند که فرزند آن ها فلان کلاس ها را می رود وفلان آموزشگاه ها ثبت نام کرده و هزینه های گزافی هم برای این کلاس ها از طرف والدین پرداخته می شود.
این روزها پدرها و مادرها بنابه دلایل مختلف سعی دارند به اجبار فرزندشان را به کلاس های تابستانی بفرستند اما این بزرگ ترین اشتباه خانواده ها است، چرا که دانش آموز باید در اثر احساس نیاز خودش به این کلاس ها برود. شرکت در کلاس های تابستانی اگر همراه با فشار روانی خانواده باشد، تاثیر نامطلوبی به جا می گذارد.
خانواده می تواند با جملاتی مانند "بهتر نیست برای اوقات فراغت ات برنامه ریزی کنی؟" به حالت پیشنهاد فرزندشان را به این کار ترغیب کند، در واقع خانواده باید نقش راهنمایی و هدایت را ایفا کند، نه تصمیم گیری. از طرف دیگر باید در نظر بگیریم که بچه ها در طول سال تحصیلی فشارهای روانی زیادی را بابت انجام تکالیف مدرسه، امتحانات و رعایت نظم و مقررات مدرسه متحمل می شوند و فشار مضاعف بر آنها واقعا روا نیست.
مساله ای که این جا به ذهن می رسد این هست که واقعا این کلاس ها تا چه حد ضرورت دارند؟ و آیا عاقلانه هست که تمام اوقات فراغت فرزندانمان را پر کنیم از این نوع کلاس ها؟ آنهم بدون در نظر داشتن علایق ونیاز های فرزندانمان.
نکته ای مهم و غیرقابل انکار در این بحث لزرم توجه وبرنامه ریزی برای اوقات فراغت فرزندان و استفاده ی بهینه از این فرصت است. اما باید توجه داشت این مساله به معنای پر کردن تمام وقت فرزند خود با کلاس های تقویتی واجبار به استفاده از این کلاس ها نیست به نظر می رسد باید والدین در این زمینه اطلاعات لازم را دریافت کنند تا بتوانند تصمیم درست در رابطه با مدیریت اوقات فراغت فرزند خود اتخاذ کنند.
نکته ی آخر اینکه، درست است که لزوم بهره گیری صحیح از اوقات فراغت ضروری می نماید اما این به معنای آن نیست، که فرزند ما زیر بار سنگین کلاس های تابستانی بدون علاقه و نیاز برود و استرس وفشار زیادی به او تحمیل شود،در نظر گرفتن این نکته لازم است که ما نیاز وعلاقه ی فرزندمان را در نظر بگیریم و در راستای آن ها برنامه ریزی کنیم واجازه بدهیم فرزندمان با فراغت و آرامش بیشتری ازدوران کودکی ونوجوانی خود استفاده کند. ازفرصت بچگی وبازی کردن خود استفاده کند تا بتوا در آینده در مقابل فشارهای روانی که به آن ها تحمیل می شود قدرت تحمل بالایی داشته باشند./ بتول حیدری
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد