به گزارش مطلع الفجر، میلاد حضرت علی اکبر مصادف با روز ملی جوان در کشور شناخته شده است. روز جوان روزی است که باید به خواسته ها و نیازهای جوانان بیشتر توجه شود. امروزه با ورود تکنولوژی جوان ها راحت طلب شده اند و یادشان رفته است که پدران و پدر بزرگ ها و مادران و مادر بزرگ های آنان با چه سختی ها و مشقت هایی زندگی کرده اند. پدری که از صبح تا غروب آفتاب برای تهیده و امرار معاش خانواده به کار مشغول بود و مادری که برای رسیدگی به وضعیت خانه در سرما و گرما مشقت ها را بر خود می خرید تا خانواده در آرامش و آسایش باشند.
جوان امروز را چه می شود که می خواهد پشت میز نشین باشد پس چه کسی زیر بار مشاغل سخت می رود؟ چه کسی حاضر است در گرما و سرما ناملایمات را تحمل کند و زندگی را سخت نگیرد. مهندس راه و ساختمان باید به صورت عملی کار کند همچنین بقیه مشاغلی که ما متاسفانه تئوری بودن آن را خوب بلدیم و وقتی پای عمل در میان می آید نسبت به آن موضوع هیچگونه آگاهی و شناختی نداریم.
این روزها هر چه بر سر ما می رود از راحت طلبی و آماده خوری ماست. کدامیک از جوانان ما حاضر هستند که کارگری ساده باشند اما در واقع ما منکر این نیستیم جوانی که تحصیلکرده است حتما میزی می خواهد تا پشت آن بنشیند اما این همه واقعیت نیست. مهندسان و پزشکان ما امروز باید کارهای عملی بیشتری انجام دهند و به پشت میز نشینی اکتفا نکنند.
جاده زندگی جوانان این روزها با پستی و بلندیهای زیادی روبهروست که جز با عزم ملی و مدیریت جهادی مسئولان هموار نمیشود. روزگاری وقتی صحبت از به دست آوردن آرزوهای محال در بین جوانان میشد کسانیکه عمری از آنها گذشته بود و پا به سن گذاشته بودند میگفتند آرزو بر جوانان عیب نیست!
اما امروز آرزوی جوانان چیست و چرا به دست آوردن حق و حقوق عادی آنها باید به آرزوی محال تبدیل شود؟ اشتغال، ازدواج، مسکن و حتی غنی سازی اوقات فراغت امروز به آرزوی جوانان تبدیل شده است هرچند اقدامات خوبی در این زمینه انجام شده است اما این اقدامات همواره به قشر و گروه خاصی اختصاص داده میشود و متأسفانه سیاست گذاریها در این عرصه نتوانسته تکافوی نیازهای جوانان این مرز و بوم را دهد که از تبعات ناشی از آن به عنوان آسیب اجتماعی یاد میکنند در صورتیکه اگر از ابتدا خانوادهها و مسئولان به درستی جایگاه جوانان را درک کنند و برای آنها حق و حقوق مسلمی قائل شوند و برای احقاق این حق تلاش میکردند هم اکنون شاهد برخی معضلات اجتماعی نبودیم.
بیکاری، هشداری است که زنگ ها را به صدا درآورده است
هر جوانی پس از ورود به دانشگاه و اتمام دوران تحصیلات خود دوست دارد در زمینهای که مرتبط با رشته تحصیلی خود است مشغول به کار شود تا هم منبع درآمدی داشته باشد و هم بتواند خدمتی را به جامعه و کشور خود انجام دهد.
بر اساس اعلام وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نرخ بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی از سال ۸۴ به بعد افزایشی بوده و از ۱۵٫۷ درصد در سال ۸۴ به ۲۰٫۸ درصد در سال ۹۱ رسیده است.
وزارت کار اعلام کرده است بررسی ها نشان می دهد که عرضه نیروی کار زنان فارغ التحصیل دانشگاهی در کشور بسیار بالا و نرخ بیکاری آنها نیز نسبت به مردان قابل توجه است. در سال ۹۱ نرخ بیکاری مردان فارغ التحصیل دانشگاهی ۱۴٫۸ درصد و بیکاری زنان حدود ۳۲ درصد بوده است.
این آمارها نشان میدهد زنگ خطر بیکاری به صدا درآمده است و اگر اشتغال مورد نیاز برای جوانان از طریق ورود شرکتهای خصوصی و سرمایهگذاری در بخشهای تولیدی و صنعتی ایجاد نشود تنها دستگاههای دولتی نمیتوانند پاسخگوی نیاز اشتغال جوانان باشند و در این صورت گرایش جوانان به اشتغال کاذب افرایش پیدا میکند.
ازدواج، جاده ای پر از سنگلاخ و دست انداز
اگر جوانی از خوان مشکل اشتغال بهسلامت عبور کرد وارد خوان دوم و ازدواج میشود ، دیگر جوانانی که به درخت تکیه میدهند جوانانی نیستند که ضرب المثل عاشقی در مورد آنها صادق باشد بلکه به فکر دغدغهها و مشکلاتی هستند که در مسیر ازدواج آنها وجود دارد از بالا رفتن هزینهها، انتظارات خانوادهها و مهریههای سنگین تا تأمین نشدن مخارج آغاز زندگی مشترک و دویدن به دنبال وامی که میگویند وام ازدواج است اما با اما و اگرهایی مواجه است که بیشتر جوانان عطای وام را به لقایش میبخشند.
شاید جوانان انتظار داشتند همزمان با هفته جوان خبرهای خوبی در زمینه وام ازدواج بشنوند اما وزیر ورزش و جوانان به عنوان یکی از مسئولان متولی و پیگیر امور جوانان در کشور در تشریح آخرین وضعیت وام ازدواج جوانان میگوید: با احتساب سه میلیون نفر در صف دریافت وام ازدواج میزان بودجه لازم برای پرداخت این وام ۴ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان است و تأمین این رقم برای دولت دشوار است. البته امیدواریم تا بتوانیم این رقم را تأمین کنیم.
و به این ترتیب وام ازدواج و ازدواج هم به لیست آرزوهای محال جوانان اضافه میشود که نتیجه آن بالارفتن سن ازدواج و کاهش جمعیت کشور است به گونهای که بر اساس آخرین آمار بر اساس اعلام سازمان ثبت احوال کشور نرخ ازدواج در کشور ۱۰٫۹ در هزار است که به طور متوسط به ازای هر هزار نفر ۱۱ نفر ازدواج میکنند.
همینطور سن ازدواج برای پسران رده سنی ۲۰ تا ۳۴ سال و برای دختران ۱۵ تا ۲۹ سال درنظر گرفته شده است که جمعیت پسران در سن ازدواج کشور ۱۲ میلیون و ۷۰ هزار نفر هستند که از این تعداد ۵ میلیون و ۵۷۰ هزار نفر هرگز ازدواج نکردهاند. بنابراین ۴۶ درصد مردان در سن ازدواج کشور هرگز ازدواج نکردهاند.
همچنین جمعیت زنان در سن ازدواج کشور در رده سنی ۱۵ تا ۲۹ سال شامل ۱۱ میلیون و ۷۹۰ هزار نفر هستند که از این تعداد پنج میلیون و ۶۷۰ هزار زن هرگز ازدواج نکردهاند بنابراین ۴۸ درصد خانمهای در سن ازدواج کشور هرگز ازدواج نکردهاند.
به این ترتیب لازم است مسوولان فرهنگی و مسئولان عرصههای اقتصادی کشور تدبیری بیندیشند تا پیش از آنکه جمعیت جوان ما پا به میانسالی بگذارند بتوانند تشکیل زندگی دهند و جامعه و کشور را از خطراتی مانند سونامی پیری جمعیت نجات دهند.
مسکن، مامنی است اما نه برای همه
بعد از خوان اشتغال و ازدواج، خوان مسکن دغدغه روز و شب جوانان میشود و روزها و شبها را به هم میبافند تا بتوانند سقفی را برای زندگی خود داشته باشند که آن هم با اما و اگرهای فراوانی روبرو است.
اوقات فراغت و ثانیههایی که لنگان لنگان میگذرد
اگر به دنبال پیدا کردن متولی اقات فراغت جوانان به سراغ مسئولان امور جوانان بروید هر کدام دلایلی دارند.
وحید موسی زاده مدیرکل طرحهای ملی جوانان وزارت ورزش و جوانان در خصوص وظیفه وزارت ورزش و جوانان در حوزه اوقات فراغت جوانان گفت: وزارت ورزش و جوانان در بحث اوقات فراغت سیاستگذار و برنامهریز در سطح کلان است.
وی میگوید: ما هنوز کار در بحث غنی سازی اوقات فراغت را به صورت جدی آغاز نکردهایم چرا که ما هم اکنون نسبتهای دقیقی از گرایش جوانها نداریم با اینکه پژوهشها انجام شده اما از آنجا که معمولا این پژوهشها در مواقع خاص انجام میشود نمیتواند نشانددهنده ذائقه و سلیقه جوانان باشد.
همچنین مینو اصلانی رئیس بسیج جامعه زنان در خصوص اوقات فراغت معتقد است: ما نباید برای تک تک اعضای خانواده اوقات فراغت خاصی را طراحی کنیم بلکه باید اعضای خانواده در یک برنامهریزی درون خانوادهای در کنار هم اوقات فراغت را سپری کنند.
اصلانی افزود: ما میتوانیم برای کودکان، زنان و مردان به طور جداگانه برنامههایی برای اوقات فراغت تدوین کنیم اما این موضوع باعث میشود تا بین اعضای خانواده فاصله ایجاد شود و اعضای خانواده باید تلاش کنند در کنارهم اوقات فراغت خود را رقم بزنند.
به این ترتیب جوانی سپری میشود و مسئولان با دلایلی مانند اینکه ما سیاست گذار هستیم نه مجری، بار مسئولیت را از دوش خود بر میدارند و در این میان آن چیزی که به هدر میرود سرمایه عظیم جوانی است که میتواند در جهت عمران و آبادانی کشور استفاده شود.
در سالی که با نام همدلی و همزبانی ملت و دولت نام نهاده شده است شایسته است مسئولان ما همدلی و همزبانی خود را برای هموار کردن جاده زندگی جوانان و آینده سازان کشور بسیج کنند و با مدیریت جهادی گامی مؤثر در این راه بردارند تا روزی برسد که مشکلات قشر جوان کاهش پیدا کند./صاحب خبر
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد