به گزارش مطلع الفجر ، *مجتبی جنگلی؛ فعال رسانه/در حالیکه شعار «عدالت فرهنگی» و «توسعه متوازن» در اسناد بالادستی کشور بارها تکرار میشود، گیلانغرب همچنان در حاشیهای غبارگرفته از وعدهها گرفتار است؛ شهرستانی با تاریخی پرافتخار، مردمی فرهنگدوست و هنرمندانی توانمند، اما با نهادی فرهنگی که خود نیازمند فرهنگِ توجه است.
ادارهای بیسکان وبی سرپناه
اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلانغرب سالهاست در وضعیت نابسامان اداری و زیرساختی بهسر میبرد؛ نه ساختمان ملکی دارد و نه ثبات مدیریتی.
از یکسو، بلاتکلیفی در مدیریت این اداره سبب شده بسیاری از امور فرهنگی و اداری در رکود بماند. جایگاه رئیس اداره ماههاست بدون تعیینتکلیف مشخص ادامه دارد و این خلأ مدیریتی به کاهش کارآمدی، سردرگمی کارکنان و بیانگیزگی فعالان فرهنگی دامن زده است.
از سوی دیگر، ساختمان اصلی اداره که در زلزله سال ۱۳۹۶ آسیب جدی دید، پس از گذشت چندین سال همچنان بازسازی نشده و عملاً بلااستفاده رها شده است. در حالیکه بازسازی ساختمانهای دولتی در سایر شهرستانها مدتهاست به پایان رسیده،اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلانغرب هنوز در فضای استیجاری یا گوشهای از یک صحن متروکه بهطور موقت فعالیت میکند؛ فضایی تنگ، غیراستاندارد و فاقد شرایط لازم برای انجام وظایف فرهنگی و هنری.
این بلاتکلیفی نهتنها نشانه بیتوجهی به شأن فرهنگی مردم شهرستان است، بلکه مغایر با اصول مدیریت بحران، حفظ اموال عمومی و عدالت در توزیع امکانات محسوب میشود.
مجتمع فرهنگی میرزای کلهر؛ سرمایهای در حال احتضار
به این فهرست باید وضعیت اسفبار مجتمع فرهنگی و هنری میرزای کلهر در شهر سرمست را نیز افزود؛ مجموعهای که قرار بود کانون جوشش فرهنگی غرب کشور باشد، اما امروز در سکوت و بیتوجهی، رو به خاموشی نهاده است.
نبود نیروی رسمی، بیبرنامگی در بهرهبرداری و عدم اختصاص بودجه نگهداری، این مرکز را به بنایی متروک بدل کرده است؛ نمونهای روشن از اتلاف منابع عمومی در سایه سکوت اداری.
قانون و عدالت فرهنگی؛ اصولی بر زمین مانده
بر اساس قوانین توسعهای کشور، از جمله ماده ۲۷ قانون برنامه ششم توسعه و سیاستهای کلی نظام اداری، دولت مکلف است توزیع عادلانه امکانات و منابع فرهنگی را میان مناطق مختلف کشور رعایت کند.
اما تجربه گیلانغرب نشان میدهد که فرهنگ در این شهرستان، همچنان «اولویت آخر» تلقی میشود.
نبود زیرساخت، فقدان مدیر مستقر، تأخیر در بازسازی ساختمان زلزلهزده و تعطیلی مراکز فرهنگی، همگی گواهی است بر اینکه عدالت فرهنگی هنوز در حد شعار باقی مانده است.
مطالبهای روشن از مسئولان
با وجود پیگیریهای مستمر فرمانداری شهرستان گیلانغرب برای حل این مشکلات، هنوزهیچ تحرک ملموسی از سوی ادارهکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان یا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دیده نمیشود.
این پرسش جدی مطرح است که:
چرا علیرغم مکاتبات و درخواستهای رسمی، اقدامی عملی برای تعیینتکلیف مدیریت اداره، بازسازی ساختمان زلزلهزده و احیای مجتمع فرهنگی صورت نمیگیرد؟
مطالبات روشن و قانونی مردم گیلانغرب عبارتاند از:
۱. تعیینتکلیف فوری ریاست اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلانغرب و پایان دادن به وضعیت بلاتکلیفی مدیریتی؛
۲. بازسازی و تجهیز هرچه سریعتر ساختمان زلزلهزده اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان؛
۳. تأمین نیروی انسانی رسمی و تخصصی برای اداره؛
۴. احیای مجتمع فرهنگی و هنری میرزای کلهر و بهرهبرداری عملی از ظرفیت آن؛
۵. تدوین نقشه راه فرهنگی متناسب با ظرفیتهای بومی و هنری شهرستان.
سخن پایانی؛ مطالبهای از آقای تیموری
جناب آقای تیموری، مدیرکل محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمانشاه،اهالی فرهنگ وهنر گیلانغرب چشمانتظار پاسخ شفاف وعملی شما هستند.
انتظار میرود با درک عمیق از جایگاه فرهنگی این شهرستان، نسبت به حل مشکلات انباشته وطولانیشده آن تصمیمی قاطع وعملی اتخاذ کنید.
گیلانغرب، مهد فرهنگ و مقاومت، سالهاست در انتظار نگاهی تازه و عادلانه است؛ مردمان این دیار، که در سختترین روزهای تاریخ کشور پای فرهنگ ووطن ایستادند، امروز تنها خواستار حداقلهای شایسته یک شهر فرهنگیاند.
این یادداشت نه فریاد اعتراض، که مطالبهای دلسوزانه برای احیای شأن فرهنگدر شهرستانی است که سزاوار توجه واحترام بیشتر است.
فرهنگ گیلانغرب هنوز زنده است؛ تنها کافیست کسی آن را ببیند.
