به گزارش خبرنگارمطلع الفجر،تیم مذاکره هسته ای ایران در ماهها ی متمادی اخیر در راستای احقاق حقوق هسته ای کشور در حالی پشت پشت میز مزاکره نشسته که متاسفانه در این راستا هرچه ایران در مسیر شفاف سازی به همه قوانین پایبند بوده اما طرف مقابل هیچگاه در صدد اثبات روراستی و صداقت خود در قبال ایران نبوده است
جمهوری اسلامی ایران در طول مذاکرات به استناد و شواهد اژانس انرژی هسته ای هیچگونه انحرفی در فعالیتهایش نداشته و همواره به جهت شفاف سازی در حوزه انرژی هسته ای، که جمهوری اسلامی و ملت ایران همواره بهره مندی از ان را جزو حقوق حقه خود میدانند گام برداشته است
اما در ان سوی بازی، طرف مقابل که می بایست اون نیز بر اساس عرف دیپلماتیک ، صداقت در عمل و گفتار و بنای بر وظایف خود در راستای شفاف سازی و تعمیق روابط دو سوی و جلب اعتماد عرضه نماید ؛ اما در میدان عمل هیچگاه چنین موازنه اعتماد سازی بر اساس صداقت محوری از سوی طرف امریکایی غربی پیش نیامده و بلکه بدتر ،چرا که هر از چند گاهی می بینیم که طرف مقابل به سرکردگی آمریکا دبه درآورده و گوشه ای ازتحریمهای جدید ظالمانه را اعمال می کنند
اگرچه طرف ایرانی همواره این تحریم های جدید را در سطحی نرم امیخته با لبخند پاسخ داده اما باید چنین گفت که مذاکره تنها در صورتی معنی دارد که در دوسوی ان موازنه صداقت بدور از فریبکاری برقرار باشد و در صورت نبود این موازنه دیپلماتیک و عرفی، ماندن در پشت میز تنها میتواند تضعیف کننده امنیت و عزت ملی و راه آوردی یک "یک توافق بد "باشد
در وزهای اخیر موج عهد شکنی های طرف مذاکره در شکل و پرستیژی جدید نمود پیدا کرده و ورقی دیگر از عهد شکنی از سوی امریکایی ها رقم خورده تا جایی که تحریم های آمریکا و کانادا به مدارک تحصیلی ایرانیان رسیده است
بر اساس این شکل از تحریم تایید مدارک فارغ التحصیلان پزشکی در ایران توسط نهادهای مربوطه در آمریکا و کانادا متوقف شده و برای انها محدودیت ایجاد شده و این یعنی بد عهدی و عهد شکنی طرف مقابل در روند مذاکرات که نباید هیچگاه به عمق عهد و پیمانهای طرف مذاکره خوش بین بود .
علاوه بر اینکه صدور هرگونه تهدید و تحریم و تهدید مصداقی از ظلم و رفتار ظالمانه است از سویی استفاده ابزاری از حق آموزش و تحصیل که در زمره حقوق بنیادی انسانها است اقدامی نادرست و تبعیض آمیز می باشد بویژه اینکه این رشته تحصیلی با سلامت و جان سایر انسانها ارتباط مستقیم دارد.
سوال اینجاست که آیا این تصمیم کمیسیون های آموزشی فارغ التحصیلان پزشکی خارجی در آمریکا و کانادا شکلی از بدعهدی و پیمان شکنی در روند مذاکرات نیست ؟و آیا با ایم موج اعمال محدودیتهای ظالمانه هنوز ماندن در میز مذاکره عقلایی است؟
تا چه هنگام باید شاهدمولفه های تحریمی در مسیرتضعیف عزت ملی و بدعهدی این کشورها درسنگ اندازی و وضع محدودیت های مشابه علیه اتباع و شهروندان کشور عزیزمان باشیم ؟