به گزارش مطلع الفجر،ایالات متحده آمریکا اما اولین طرفی است که زمزمه سرپیچی از تعهدات مندرج در توافق نامه را که یکی از بنده هایش عدم تصویب تحریم های جدید علیه ایران در این شش ماه بود را آغاز کرده است و حتی کار را تا جایی کشاند که برخی تحریم ها را نیز علیه افراد و شرکت های ایرانی اعمال کرد.همین عامل باعث گردید تا انتقادات داخلی از اقدام کنگره آمریکا در سطح جامعه سیاسی ایران فراگیر شود و بسیاری این حرکت ایالات متحده را نقض توافق نامه ژنو تعبیر کنند و خواستار اقدام متقابل با این مسئله باشند. از دیگر سو هر روز خبرهایی از داخل کشور آمریکا به گوش می رسد که نمایندگان کنگره و برخی سناتورها قرص و محکم بر استمرار همان وضع قبل از توافق نامه نسبت به ایران ایستاده اند و در سوی دیگر دولت اوباما برای منصرف ساختن آنها به التماس افتاده است. جدای از اینکه درگیری های داخلی آمریکا نشانگر عدم اقتدار دولت اوباما و چیره شدن مجلسین این کشور بر امور جاری ایالات متحده است و بر شخصیت بین المللی و اعتبار آن خدشه ای بزرگ را وارد کرده اما سکوت دولت ایران در برابر این خیمه شب بازی های مکارانه بر مجلس شورای اسلامی ایران گران آمده است. طرح الزام دولت روحانی به غنی سازی 60 درصدی اورانیوم که به ابتکار و طراحی حجت الاسلام والمسلمین موسوی نژاد نماینده دشتستان و امضای بی سابقه 218 نماینده دیگر از سوی مجلس صورت گرفت در حقیقت پاسخی است به بازی حقه بازانه، غیر حقوقی و دلال مابی که به خوبی بین کنگره و دولت امریکا تقسیم شده تا جنگ روانی بزرگی را علیه مسئولان کشور ما به راه بیاندازند که البته طراح این طرح مهم خود از دیار مجاهد برازجانی و رییس علی دلواری بوده که در زمانشان با تمام توان و قدرت در مقابل زیاده خواهی های دشمنان ایستادند و در واقع این اقدام موسوی نژاد به خودی خود پیامی است هویدا و آشکار به دشمنان این مملکت که لازم است به نکته هایی در رابطه با آن اشاره شود. 1- مجلس با این طرح می خواهد به نوعی انفعالی را که برخی از خوش بینان داخلی بدون توجه به هشدارهای رهبر معظم انقلاب در رابطه با غیر قابل اعتماد بودن آمریکا در نتیجه اعتماد به آن کشور دچارش شده بودند و اکنون با اقدمات کنگره و وضع تحریم های جدید بهت زده گردیدند و کاسه چه کنم چه کنم به دست گرفته اند را جبران کند. 2- الزام دولت به غنی سازی 60 درصد به خودی خود این پیام را به آمریکا، اسراییل و متحدانشان مخابره می کند که ایران توانایی های بسیار بالاتری را در رابطه با غنی سازی اورانیوم و انرژی هسته ای دارد که بدلیل پایبندی به توافق نامه ژنو بزرگوارانه از آنها گذر کرده واین نباید موجب شود که طرف های دیگر امر برشان مشتبه گردد. 3- مجلس می خواهد این را برساند که هستند در درون حاکمیت ایران افراد و نهادهایی که امضای توافق نامه ژنو را همه رویای خود نمی دانند و حفظ حیثیت و کرامات ایران و همینطور اقتداراش را بسیار بالاتر از نرمش های دیپلماتیک می پندارند و با اعتقاد به نوعی سیاست لزوم مقاومت در برابر نظام سلطه آماده اند هر لحظه مسیری دیگر را در پیش گیرند. 4- خود پیگیری این طرح فی نفسه حاوی این نکته است که ایران هر لحظه آمادگی دارد تا به اقدامات طرف های دیگر پاسخ های شایسته و محکمی را بدهد و این تفکر نادرست را که نزد امریکایی ها نسبت به ایران وجود دارد که ما را ناچار به پایبندی به آن تحت هر شرایطی حتی نقض آن توسط خودشان می پندارند، بخوبی بزداید.5- احتمالا کنگره آمریکا با به راه انداختن این نوع بازی بدنبال ایجاد یک نوع جنگ روانی و دانستن حد تحمل ایران است تا با تجزیه و تحلیل حاصل از واکنش دولتمردان ایرانی دریابند که ایران تا چه مقدار حاضر است نقض مواد توافق را از سوی طرف های مقابل تحمل کند که در اینصورت پاسخ مجلس می تواند این را به آمریکایی ها بگویید که ایران روی تمام جزییات مواد آن توافق حساس و پایبند به اقدام متقابل است.
6- آنچه در رابطه با انگیزه امضای این طرح از سوی نمایندگان می توان دریافت سعی مجلس برای نمایش آگاهی خود از این است که آنها می دانند تمام حرکات کنگره و دلتمردان آمریکا یک نمایشنامه جهت تاثیر بر افکار عمومی ایران جهت بهره وری در آینده مذاکرات است که پشت میز مذاکره به ایرانی ها بگویند خودتان شاهد هستید که کنگره هر لحظه ممکن است تحریم های بیشتری را تصویب کند پس اگر ممکن است نرمش خاضعانه تری از خود نشان دهید و در اینصورت وقتی دریابند که توافق نامه ژنو برای طرف های ایرانی آن اهمیت رویایی را که برخی دچارش هستند ندارد به احتمال قریب به یقین از بازی های بچه گانه خود دست خواهند کشید.
7- مسلما پیگیری چنین طرحی به همان شیوه ای که در کنگره آمریکا در رابطه با پیگیری تحریم های بیشتر علیه ایران در جریان است این معنی را به آمریکایی ها می رساند که هم ما از بازی های احمقانه شما باخبر هستیم و دست شما را خوب خوانده ایم و هم اینکه ما هم چندان دست و پا بسته نیستم و اگر قرار باشد آنها به تعهد خود پایبند نباشند ما نیز می توانیم آنها را دچار یک مخمصه استراتژیک در پیچیده کردن این موضوع حائز اهمیت کنیم./مطالبه