مبنا توانمندی باشد نه طایفه گرایی

مطلع الفجر- حمزه فتح اللهی/ انتخابات ابزار مشارکت مردم در امور حکومت و به عبارتی رکن اول دموکراسی می باشد؛ پر واضح و عیان  است هر چه زمان می گذرد و به سراشیبی منتهی شدن به برگزاری انتخابات نزدیک می شویم فضای تبلیغات کاندیداها نقل هر مجلسی می شود.

در این بازه ی زمانی تا شروع انتخابات حسن خلق ها، بوق زدن ها، حرمت گرفتن ها، تواضع ها، خوش رو شدن ها و کلا فضایل اخلاقی توسط کاندیداها به اوج خود می رسد همچنین کاندیداهایی که از تمکن و قدرت مالی نسبتا خوبی  برخوردارند وقیحانه و بی شرمانه پدیده شوم خرید آرا را برای رسیدن به منافع و مطامعشان به میان می آورند که به زعم صاحب نظران و کارشناسان توهینی است به شعور و منش سیاسی هر انسان...

به اعتقاد حقیر افرادی که با هدف خدمت کردن که از آن به عنوان برترین و بالاترین سعادت تعبیر شده پای در این آوردگاه وکارزار می گذراند نیازی به بوق زدن ها و تبلیغات چهره به چهره ندارند، بحمدالله فضای مجازی به مثابه ی دهکده ای جهانیست که شرق و غرب و شمال و جنوب را به هم وصل می کند، کاندیداها و حامیانشان با تشکیل تالار های بحث و گفت و گو و ارایه ی برنامه ها و اهدافشان از این فضا استفاده کنند بهتر و کم هزینه تر است.

الحمدلله شعور و درک سیاسی مردم ما بسیار بالاست همچنین رزومه ی کاندیداها نیز مبرهن و آشکار است لذا می طلبد به افرادی اعتماد شود که در کنار سواد آکادمیک، مطالبه گر، صادق، جسور و شجاع باشند.

مبنا توانمندی باشد نه طایفه گرایی چرا که سم مهلک طایفه گرایی ما را سالها به قهقرا خواهد کشانید و نوک پیکان محرومیت ها، نواقص ها و مشکلات را باز هم به سوی مردممان متمایل خواهد کرد.

توصیه ای برادرانه محضر یکایک سروران گرانقدرم را دارم، به افرادی اعتماد کنید که مطالبه گر باشند نه ایستا چرا که افراد ایستا صرفاً دغدغه ی افراد و طایفه ی خود را دارند نه قاطبه و عامه ی مردم. در این فضای ایستایی، جمود و سکون است که افراد بی لیاقت، بی تفاوت و بی مسئولیت دور هم جمع شده و به ریش ما می خندند در حالیکه افراد مطالبه گر روحیه نشاط، امید، پویایی، تغییر، تحرک و بالندگی را احیاء کرده و بلاشک ما را به آن آرمان شهری که همه ی ملت ها آرزویش را دارند می رسانند.

در پایان امیدوارم که افرادی به عنوان وکیل مردم در کسوت شوراهای شهر و روستا انتخاب گردند که همیشه در اذهان خود مروری داشته باشند که چگونه و با سرانگشتان رنگی شده ی چه کسانی توانستند بر اریکه ی قدرت بنشینند. باشد که به اندازه سر سوزنی هم که شده است از آفت سیادت و ریاست که همانا تکبر و نخوت است حذر و دوری فرمایند.