تحلیلی بر مجموعه "شاید برای شما هم اتفاق بیفتد"
شاید هایی که با سریال های سیما حتما اتفاق می افتد
قبح زدایی از خط قرمزهای جامعه
مطلع الفجر به نقل از مرصاد-مجموعه شاید برای شما هم اتفاق بیفتد سیما که از شبکه های تهران، جام جم و استانی پخش می شود با به تصویر کشیدن بی پروای روابط نامشروع در خانواده ها خواسته یا نا خواسته از بسیاری از خط قرمزهای جامعه را کمرنگ خواهد کرد.
گاهی یک فیلم سینمایی مثل من مادر هستم به دلایلی مثل عادی نشان دادن روابط نامشروع در خانواده ها به هجمه شدید و البته به موقع و به حق منتقدین رسانه مواجه می شود و مخاطرات آن در تمام ابعاد مورد کنکاش قرار می گیرد. این در حالی است که همین بیخ گوش جامعه و در چهاردیواری خانه ها جعبه تلویزیون و یا با عبارت به روز تر صفحه تلویزیون به بهانه هشدار اتفاق هایی که شاید برای مردم هم اتفاق بیفتد خواسته یا نا خواسته با خطوط قرمزی بازی می کند که در قسمت اعظم جامعه دست نخورده باقی باقی مانده است. اقدامی که بیننده را به یاد مثلی مثل قصاص قبل از جنایت می اندازد و به اصطلاح با به نمایش در آوردن سناریوهایی کم تر اتفاق افتاده در جهت قبح زدایی آن گام برمی دارد. نگارنده با مشاهده دو قسمت پیاپی مجموعه شاید برای شما هم اتفاق بیفتد که با فاصله کمتر از چند دقیقه در دو شبکه متفاوت از سیما پخش شد بر آن شد تا نقدی مختصر و البته با چاشنی هشدار را تنظیم و تقدیم کند. در قسمتی از این مجموعه که در روز های اخیر از رسانه ملی پخش شد، خانواده ای به تصویر کشیده شد که با داشتن یک فرزند نوزاد؛ زن و مرد داستان گه گاه باهم مشاجره دارند. با فلش بکی به پیش از ازدواج آنها معلوم می شود که آنها در سن نوجوانی و با عشقی زود رس و البته در عین مخالفت خانواده ها با هم ازدواج کرده اند. این مشاجرات با به اجرا گذاشتن مهریه و تعجب شوهر و اصرار او برای ادامه زندگی تداوم می یابد و شوهر با پرداخت اقساط مهر همسرش حاضر به جدایی نشده و نشان می دهد که زن و فرزندش را دوست دارد. در سکانس بعدی فیلم شوهر با دسته گلی به محل کار همسرش مراجعه کرده تا روابطشان را حسنه کند که ناگهان با وجود مردی کنار همسر خود مواجه می شود. عبور شور با یک اوقات تلخی ساده از پارک گردی همسرش با رئیس اداره و واکنش جالب توجه زن که شوهر را با جملاتی مثل : "بس کن.."، "زشته..." و... هر بیننده ای را به تعجب وا می دارد. هم چنین ملاطفت خارج از عرف مرد پس از این حادثه با همسرش نیز در نوع خود جالب توجه است.
گرچه زن پس از جدا شدن به قصد ازدواج با همان رئیس شرکتی که او هم همسر و فرزند دارد با ناکامی و شکست مواجه می شود و سپس ترجیح می دهد با دوستان مجردش به پیکنیک برود تا پشیمانی اندکش را فراموش کند اما حقیقتا ترسیم چنین سرنوشتی برای چنین خیانتی جز همان جمله ای که در ابتدا آوردیم نیست؛ کمرنگ کردن خطوط قرمزها...
فیلم دوم به فاصله چند دقیقه در شبکه دیگر سیمادر قالب همین مجموعه شاید برای شما اتفاق بیفتد و به فاصله چند دقیقه از فیلم اول در شبکه دیگر سیما اتفاقی برعکس داستان فیلم قبلی اتفاق می افتد. مردی که خودش اهل خوش گذرانی است از همسر خانه دار و سر به راه و زندگی دوستش خسته شده و با زنی رابطه ای را بنا می نهد که فکر می کند مثل اوست. روزی که مرد دور از چشم همسرش و در منزل با همنشین جدیدش مشغول گفتگو معاشقه است زن سربه راه و خانه دار مرد وارد منزل شده و با این میهمانه عاشقانه دو نفره و البته نا مشروع مواجه می شود. جالب اینجاست که در این مورد هم متهم داستان به دید جامعه ای مثل ایران، با قیافه ای حق به جانب با همسرش رو به رو شده و چنان هجمه ای به او می برد که گویی همسرش که خلوت نا مشروع را بر هم زده است مقصر ماجراست. این داستان هم که به جدایی این خانواده و ازدواج مرد با زن جدید می انجامد گرچه عقوبتی سخت را برای مرد و زندگی خوش جدیدی را برای زن خانواده دوست وی ترسیم می کند اما حقیقتا چیزی از تأثیرات منفی فیلم نمی کاهد. به هر حال باید دید رسانه ملی که باید نقش محوری و اصلی را در مبارزه با تهدیدات جنگ نرم دشمن آنهم با محور صیانت از ارکان خانواده را به دوش بکشد، راه درستی را برگزیده است؟ باید دید در هجمه بی سابقه شبکه های فارسی زبان با هدف ترویج عشق های مثلثی و روابط نامشروع، راه حل مقابله با آن نشان دادن این اتفاق ها در سیمای ملی وبعد هم عقوبتی سطحی و بدیهی است؟ و باید سوال کرد که آیا این شیوه به کمرنگ کردن خطوط قرمز جامعه که همچنان در بخش اعظم خانوادهای ایرانی از قبیح ترین اتفاقات ممکن است، می ارزد؟ قدر مسلم به همان دلیل که یک فیلم سینمایی گذرا مثل من مادر هستم چنین واکنش منتقدین را بر می انگیزد به همان دلیل نیز نباید از چنین شیوه های فیلمسازی در سیما به راحتی عبور کرد.
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد