به گزارش مطلع الفجر ،فرشته سنجیده فعال رسانه‌ای در یادداشتی نوشت: تیتر تأمل‌برانگیز روزنامه جوان با عنوان «داریم تمام می‌شویم» در خصوص جمعیت کشور ما را بر آن داشت که در خصوص این موضوع حیاتی نکاتی را یادآور شویم.
ایران کشوری که تا همین چند وقت پیش جوان‌ترین کشور جهان بود حالا به دنبال موانع ازدواج و فرزندآوری همین جوانان دارد به سمت یکی از پیرترین کشورهای جهان پیش می‌رود و نرخ رشد جمعیتش تأسف‌آور و رو به نزول است.
کشوری که زمانی خانواده‌های شلوغ و پرنشاط در خانواده‌های پدری جمع بودند و صدای زندگی جریان داشت حالا در آینده‌ای نه‌چندان دور سکوت و تنهایی جای خودش را به این همه شور و نشاط خواهد داد و عده‌ای زن و مرد سالمند در تنهایی و سکوت جایگزین پدربزرگ و مادربزرگ‌های امروزی می‌شوند که بچه‌ها و نوه‌های زیادی اطرافشان هست.
در زمینه عدم فرزندآوری مثل همیشه خیلی‌ها انگشت اتهام دراین‌خصوص را تنها به سمت مسائل اقتصادی می‌برند و این در حالی است که گر چه مسائل اقتصادی مهم و غیرقابل‌انکار است؛ اما آنچه که دراین‌خصوص و در برخی پدر و مادرها بر مسائل اقتصادی پیشی گرفته است مسائل فرهنگی و تغییر سبک زندگی و تغییر نگاه برخی زنان به نقش زیبای مادری است و البته القای این دیدگاه به پدر و مادرهای جوان است که عنوان می‌دارد یک یا دو بچه کافی است!
البته ازدواج دیرهنگام و مشکلات مهمی چون تأمین مسکن برای جوانان که موضوعی مهم در تسخیر ازدواج هستند باید توسط دولت موردتوجه فوری قرار بگیرند، چرا که مسائل اقتصادی و تأمین مسکن در ابتدای زندگی مشترک مسئله مهمی است که خیلی‌ها ازدواج را به‌خاطرنداشتن آن به تأخیر می‌اندازند.
طبق نظر کارشناسان جمعیتی، ایران تنها ۷ سال فرصت دارد که نرخ رشد جمعیتش را جبران کند و در غیر این صورت پنجره جمعیتی بسته و در سالیانی نه‌چندان دور ایران کشوری سالمند است که نیروی فعال و جوان آن کم و با جمعیت زیاد سالمندان که نیاز به مراقبت‌های پزشکی و خدماتی دارد و هزینه زیادی ازاین‌جهت نیز متوجه دولت خواهد بود، روبرو خواهد شد.
تک‌فرزندهای امروز نه‌تنها فردا ازلحاظ روحی و روانی به‌شدت احساس تنهایی خواهند کرد؛ بلکه آنهایی که امروز خود را در دایره خانواده‌های بزرگ‌تر و عناوین زیبای خاله، عمه، دایی و عمومی بینند در آینده شاهد حذف این نسبت‌ها از زندگی خود و حتی حذف خواهر و برادرهایی که می‌توانستند داشته باشند، هستند.
در خصوص پدر و مادران جوانِ امروز که با نگاه‌داشتن یک یا دو بچه زندگی خود را پیش می‌برند، باید یادآور شد اولاً مرگ‌ومیر برای همه و فارغ از پیر و جوان و کودک بوده و هست و اگر خدای‌ناکرده فرزندی از دست برود پدر و مادر هم بچه را ازدست‌داده و هم فرصت فرزندآوری را، پس تا در سن جوانی و فرزندآوری هستند باید به تبعات منفی و غیر قابل جبرانی که ممکن است در آینده رخ دهد توجه کرده و در نگاه تک‌فرزند یا دو فرزند داشتن خود تجدیدنظر کنند.
امروز هر چند در دولت شاهد اقداماتی در حوزه فرزندآوری بوده‌ایم؛ اما برنامه‌ریزی‌ها و تشویق‌های دولت آن‌طور که بایدوشاید در این زمینه به‌خوبی صورت نگرفته و حتی برخی پدر و مادرهایی که دارای فرزند شده‌اند از عدم وعده‌های دولت ناراضی بودند که دولت باید با جدیت خطر پیری جمعیت را پیگیری و به‌صورت عملی و سریع برنامه‌ها را دراین‌خصوص اجرایی نماید.
برنامه‌های فرهنگی در موضوع فرزندآوری باید کارشناسانه انجام شوند، چرا که این موضوع بسیار مهمی است که اهمیتش اگر از مسئله اقتصادی بیشتر نباشد کمتر نیست و خیلی‌ها که حتی شرایط مالی مناسبی نیز دارند؛ اما به‌خاطر وجود باورهای فرهنگی غلط در خصوص بارداری و فرزندآوری مانع از بچه‌دارشدن می‌شوند.