سنگ مزاری به وسعت اقیانوس

مطلع الفجر-سهیلا ملک محمدی/ گاهی قلم باید احترام نظامی را بیاموزد. سلام بر شهدای این روزهای ایران. سلام بر مردی که همیشه دلتنگی هایش را در چمدان سفر می بندد و با خود به دریا می برد. شاید بتوان گوشه ای از همه آنچه که او زندگی می کند را با به بند کشیدن واژه ها روایت کرد: من روی آب زندگی می کنم، اما مفهوم آب در کشتی با عنوان جیره بندی گره خورده. آب را باید با احتیاط مصرف کنیم، که به جز این چاره ای نیست.

با تمام قوا تلاش می کنم روزهای سرد و سربی و تکراری روی آب با کار سخت و طاقت فرسای موتورخانه، آدم آهنی ام نکند. گاهی همه دلخوشی ام حضور خانواده در کشتی است که آن هم با نگرانی نبودن پزشک برای بیماری کودک خردسالم سپری می شود. هر چند این روزها فرزندانم که بزرگ می شوند و قد می کشند دیگر کمتر همراهی می شوم، درس و مدرسه مجالی برای همراهی «بابا» نمی گذارد. هرگز فراموش نمی کنم روزی که کودکم وقتی بعد از ماه ها مرا دید، «عمو» صدایم کرد.

این روزها احساس می کنم روی خشکی با همه بیگانه ام. بعد از ماه ها وقتی به خانه بازمی گردم زمان را گم می کنم. ساعات خواب و بیداری و سیری و گرسنگی ام را. گاهی نگران گلدان روی میز می شوم که نکند به خاطر امواج دریا روی زمین بیفتند و بشکند. با دیدن تلویزیون منزل دلم می خواهد که با طناب و تسمه آن را به جایی ببندم و محکم کنم؛ یا با شنیدن صدای بوق اتومبیل‌ها به فکر آلارم‌های موتورخانه می افتم و شروع به حدس زدن موارد احتمالی می کنم. این ها را گفتم چون همه می‌دانند یک آتش‌نشان چه کار می‌کند، یک خلبان چه وظیفه‌ای دارد اما کمترکسی می‌داند دریانورد کیست و روی دریا چه می‌کند. مردان دریا بزرگ شدن بچه‌هایشان را نمی‌بینند، از مسائل روز و خانواده و اجتماع بی‌خبرند و تمام بار زندگی بر دوش همسرانشان است.

دریانوردی سخت و خطرناک و توان‌سوز است. خطر همیشه بیخ گوش کارکنان کشتی است. باید مراقب تصادف ها بود: تصادف با صخره یا کشتی دیگر، باید مراقب بی احتیاطی ها بود که گاهی حتی فرصت اشتباه هم نیست آن هم وقتی که کشتی از ساحل فاصله گرفته و رسیدن کمک زمان بر است. نقص فنی، آتش‌سوزی و شرایط جوی هم که بماند. حمله دزدان دریایی را هم باید به همه این حوادث اضافه کرد. اما به هر حال کار روی کشتی هم نوعی از علاقه است. اکنون که این ترتیب واژه ها را می خوانید شاید دریانوردان ایرانی در حال دفاع از مرزهای آبی باشند، یا در حال آب ریختن به آسیاب اقتصاد این کشور، یا در حال کمک به دریانوردانی که دیگر باید برایشان گفت: «تشییع شکوهمند پیکر دریانوردان ایرانی… تشیع شکوهمند پیکر دریانوردان ایرانی توسط شهدای غواص گم نام انجام خواهد شد؛ ایران همیشه مظلوم.»