به گزارشمطلع الفجر،شانزدهم مهرماه سالروز بمباران شهر سومار در مهرماه سال 66 است که این بمباران860 شهید و مصدوم از مردم بی‌دفاع، نیروهای ارتشی و پزشکان بر جای گذاشت.
دوران دفاع مقدس اگرچه در سایه مقاومت و ایثار و جانفشانی مردم و رزمندگان تابلوهایی ارزشمندی از حماسه رغم خورد اما در بسیاری از مناطق همچون زرده ، دیره ، و سومار دشمن انجا که دیگر تاب مقاومت مردم و رزمندگان را نداشت به بمباران شیمایی جانجوانمردانه دست زد و هزاران نفر را قربانی کرد .
جمعه16 مهر5 محرم‌الحرام بمباران شيميايي شهر سومار توسط جنايتكاران بعثي عراق را شاید بتوان یکی از جنایتبارترین روزهای جنگ و اوج جانجوانمردی و دد منشی رژیم بحث عراق به شمار اورد
بنابرگزارش مقامات نظامي، اين شهر نخستين‌بار در تاريخ هيجدهم دي‌ماه ۱۳۵۹ مورد حمله شيميايي ارتش بعث عراق قرار گرفت، همچنين ارتش بعث عراق سومار را در ۱۶ مهر ۱۳۶۶ مورد حمله شيميايي قرار داد كه شمار زيادي از ساكنان آن كشته شدند.
حقیقتاًاستفاده رژيم عراق از تسليحات شيميايي، يكي از موارد آشكار حمايت سازمان ملل و كشورهاي غربي از رژيم بعث عراق است، زيرا اين رژيم در سكوت معنادار مجامع جهاني ازجمله سازمان ملل قدم‌به‌قدم پيش رفته و در نهايت به اين جسارت رسيد كه به شهرهاي غيرنظامي و افراد غيرنظامي حمله شيميايي كند و اين سكوت سازمان ملل زمينه‌اي را فراهم كرد تا ساير كشورها ازجمله آمريكا، غربي‌ها و... هيچ منعي براي تسليح شيميايي عراق قرار ندادند و هيچگونه ممانعتي براي جنگ‌افزارهاي كشتارجمعي صدام وجود نداشت.
اين در حالي است كه معاهدات نسبتا جامعي در رابطه با تسليحات شيميايي در سطح بين‌الملل وجود داشت.اینجا بار دیگر ادعاهای دروغین و تبعیض آمیز نهادهای بین المللی مدعی حقوق بشر برای همگان روشن می شود
در پی بمباران گسترده شیمیایی سومار در روز شانزدهم مهرماه سال1366 دکتر علی اکبرولایتی وزیر خارجه وقت کشورمان به دبیرکل سازمان ملل نامه نوشت.در متن نامه دکتر ولایتی آمده بود: «مایلم توجه جنابعالی را به این حقیقت جلب نمایم که رژیم جنایتکار عراق یک بار دیگر به استفاده از تسلیحات شیمیایی به مقیاس وسیع علیه جمهوری اسلامی ایران متوسل شده است. این اقدام شنیع و ضدانسانی را که برخلاف کلیه مقررات و کنوانسیون‌های پذیرفته شده بین‌المللی است، تنها رژیم‌های فاشیست با ماهیت توسعه‌طلبانه مرتکب می‌شوند.
سران چنین رژیم‌هایی به انسانیت،مردم و حتی شأن ملی خودشان توجه ندارند.جای تأسف است که گفته شود سازمان بین‌المللی و حتی دولت‌های امضا کننده کنوانسیون‌های ممنوعیت استفاده از این قبیل سلاح‌ها، این اقدامات را محکوم نکرده‌اند و به نوبه خود به حکام عراق جهت تکرار نقض پروتکل 1925 ژنو چراغ سبز نشان داده و وجدان جهانیان را به تمسخر گرفتند.به دنبال این اقدامات، شهر سومار (غرب کشور) در ساعت 10:05 و 10:15 (به وقت محلی) مورخ هشت اکتبر 1987 زیر بمباران شیمیایی وسیع و ناجوانمردانه قرار داشت.
مایلم به جناب عالی اطمینان دهم که جمهوری اسلامی ایران قدرت آن را دارد که هر وقت اراده کند از تسلیحات مشابه استفاده کند و حتی تجهیزات پیشرفته‌تری را جهت مقابله به مثل داراست که حکام عراق را در وضعیت اسفباری قرار دهد.
لکن با احترام به حقوق انسانی،اصول اسلامی و حقوق بین‌المللی،تاکنون از مقابله به مثل اجتناب نموده‌ایم. بنابراین بر شورای امنیت فرض است که جهت توقف آن بدون درنگ اقدام نموده و قاطعانه با این مسئله برخورد نماید و جنایتکاران جنگی را که مسئول این اقدامات ددمنشانه هستند به سزای اعمال خویش برساند. همچنین انتظار داریم که تیم کارشناسان قبل از این که مدارک این جنایت محو شود هر چه سریع‌تر به منطقه اعزام شود.
لازم به یادآوری است که عدم واکنش مناسب به درخواست اعزام تیم کارشناسان توسط جمهوری اسلامی ایران جهت بازدید از مناطق مسکونی غیرنظامی سردشت که عراق بمباران شیمیایی نموده و نقطه عطفی در تاریخ استفاده از تسلیحات شیمیایی می‌باشد،حکام عراق را تشویق خواهد کرد که به اقدامات ضد قانونی خود ادامه دهند.
امیدواریم که این مسئله مهم با مسئولیت بیشتر و به اقدامات ضد قانونی خود ادامه دهند. امیدواریم که این مسئله مهم با مسئولیت بیشتر و به طور مستقل مورد بحث و توجه قرار گیرد.
منابع
۱- سند شماره ۹۷۶۵۸ مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: از سماجا ۲-معاونت اطلاعات، ۱۶/ ۷/ ۱۳۶۶.
۲- سند شماره ۰۸۸۳۰۲ مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: از دفتر فرماندهی سپاه چهارم بعثت باختران، به دفتر فرماندهی کل سپاه، روابط عمومی، ۱۶/ ۷/ ۱۳۶۶.
۳- آرشیو خبرگزاری جمهوری اسلامی(ایرنا)
۴- سند شماره ۱۳۷۲۵۶ مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: فرماندهی کل سپاه، ۲۵/ ۷/ ۱۳۶۶.