تربيت الهى، با طرح عبادت خداوند و اتصال انسان به مبدأ، به زندگى آدمى مفهوم جاودانى مى‏ بخشد

حجت  الاسلام و المسلمین  سید سیف اله موسوی  به مناسبت هشتم اسفند سالروز تأسيس امور تربيتى در گفتگو بامطلع الفجر اظهار داشت:اگر به اين حقيقت توجه كنيم كه آفرينش انسان، به ‏منظور تكامل و رشد معنوى اوست و هدف از بعثت انبيا و به‏ ويژه رسالت خاتم پيامبران،تكميل فضيلت‏هاى اخلاقى و فراهم كردن زمينه اين رشد و كمال است،جايگاه تربيت و اخلاق و مقصد نهايى آن آشكار مى‏ گردد؛از اين‏رو هنگامى كه پيامبر اكرم(ص) معاذبن جبل را براى ابلاغ رسالت به يمن اعزام كرد، به او توصيه فرمود: «كتاب خدا را به آنان بياموز و به اخلاق حسنه تربيتشان كن.»

وی تصریح کرد :زمانى تربيت كامل است كه رشد و تكامل انسان، همه‏ جانبه مدنظر قرار گيرد. يكى از ابعاد تربيت، فراهم آوردن زمينه رشد و پويايى تن و تأمين سلامت و تعادل قواى بدنى است كه فعاليت‏هاى حياتى را ميسر مى‏ سازد و مقدمه‏اى براى پرورش روحانى و معنوى انسان به ‏شمار مى‏آيد، نقطه آغازين تربيت، بُعد جسمانى است كه از هنگام تولد آغاز شود و به ‏تدريج با برخى از تكاليف عبادى آميخته مى‏شود.
مدیر حوزه علمیه مطلع الفجر  افزود:به‏ علاوه، كمال معنوى و شخصيت روحانى انسان در گرو عمل و تلاشى است كه او به قصد قربت با اين بدن خاكى انجام مى‏دهد و بدون آن تكامل روحانى وى ميسر نيست.

حجت الاسلام موسیوی ابراز داشت:انسان در طول زندگى، مراحلى از رشد را مى‏پيمايد و به تناسب هر مرحله و ويژگى‏هاى آن، تربيت خاصى را مى‏طلبد، در منابع اسلامى نيز به مراحل رشد و تربيت انسان، در ابعاد گوناگون جسمانى، روحانى، مادى و معنوى توجه شده است، قرآن كريم مراحل آفرينش انسان را از نقطه آغازين خلقت او، تا هنگامى كه در مرحله جنينى به‏صورت عَلَقه و مُضْغه و... درآيد و آماده افاضه روح گردد، يادآور مى‏شود، در اين مراحل، تربيت الهى انسان شكل مى‏گيرد و پس از ولادت، سه مرحله رشد، يعنى كودكى، جوانى و بزرگسالى تبيين مى‏شود كه در آن، سخن از مسؤوليت تربيت آدمى به‏ميان مى‏آيد.

مدیر حوزه علمیه مطلع الفجر مطلع الفجر گیلانغرب   گفت:تربيت الهى، با طرح عبادت خداوند و اتصال انسان به مبدأ، به زندگى آدمى معنا و مفهوم جاودانى مى‏بخشد، تربيت الهى و اسلامى ويژگى‏هايى دارد كه بايد آن‏ها را از قرآن مجيد و سيره معصومان دريافت.

وی اذعان کرد :برخى از اين ويژگى‏ها عبارتنداز: تربيت الهى و اسلامى همه ابعاد وجود انسانى راشامل مى‏شود و ازجامعيت نيز برخوردار است؛با فطرت انسان سازگارى دارد؛ حيات انسان را با اتصال به مبدأ،جاودانگى مى‏بخشد؛ انسان را در راه سعادت ابدى سوق می‏دهد،يعنى نه تنها او را در اين دنيا به فضايل معنوى مى‏آرايد و او را به‏صورت فردى كمال‏جو، دانش‏دوست و باتقوا درمى‏آورد، بلكه با ارتباط دادن فرد به مبدأ، سعادت او را تأمين مى‏كند.